MARIA STUART

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1991
• Premiera:
  1991. 06. 24

Zawsze marzyłem o tym - powiedział reżyser spektaklu Marek Okopiński - aby zainscenizować "Marię Stuart" właśnie w telewizji. Duża ilość miejsc akcji stanowi w teatrze podstawową trudność, tutaj można to obejść, uzyskać niemożliwą na scenie płynność. Nie interesował mnie ani religijno-społeczny, ani publicystyczny aspekt dramatu. Chciałem, aby powstał moralitet o odpowiedzialności człowieka za swoje czyny, o umiejętności wybierania swojego miejsca w życiu, o poszukiwaniu prawdziwych wartości. Stąd ostre zarysowanie konfliktu i duże skróty w tekście. Niewiele było kobiet, które dały natchnienie tylu autorom, stały się bohaterkami tak wielu utworów, a dzieje ich życia były tematem setek analiz historycznych, biografii, dyskusji. Maria Stuart: dla jednych - wściekła intrygantka, dla drugich - święta męczennica godna najwyższego szacunku. Miała 6 dni kiedy została królową Szkocji. Miała 16 lat kiedy poślubiła francuskiego następcę tronu, lat 23 kiedy wyszła za mąż za Henryka Darnley'a, 25 - gdy go zamordowała i na osiemnaście lat stała się więźniem królowej Anglii Elżbiety I. Dożyła 43 lat zanim jej głowa, po trzecim ciosie kata, stoczyła się ze stopnia szafotu. Jaka była naprawdę? Zimna i wyrachowana? Pełna dumy i pogardy dla wszystkiego, co nie zadowalało jej ukształtowanego w luksusie gustu? Czy przeciwnie: wrażliwa i pełna niepokoju, działająca spontanicznie, pod wpływem impulsu, w afekcie? Stefan Zweig pisał, że zaliczała się do owego rzadkiego i pociągającego typu kobiet, których prawdziwa pełnia życiowa wtłoczona jest w bardzo krótki okres czasu. "Rozkwit ich jest krótki, ale bujny, prawdziwy ich charakter ujawnia się nie na przestrzeni całego życia, lecz w wąskim płomiennym odcinku jedynej namiętności." W jego obszernej biografii dwa "najbujniejsze lata" z życia szkockiej królowej zajmują połowę objętości książki. Ten okres stanowi również historyczną kanwę młodzieńczego dramatu Juliusza Słowackiego.
Jest rok 1566. Maria nie kocha już Darnley'a, powoli odsuwa go od siebie i władzy. Kocha Rizzia, a gdy ten w jej obecności zostaje zamordowany - wybiera rycerza Botwella i z nim planuje zabójstwo męża. Maria zanosi Henrykowi truciznę, a Botwell wysadza go w powietrze z całym domem. Odgłosy wybuchu ściągają pod pałac wzburzony lud i Botwell każe przerażonej Marii uciekać razem z sobą. "Gwiazdy winne, że knułeś cudzą śmierć lub zdradę, w kolebce byłeś takim jak dzisiaj zbrodniarzem" - mówi Astrolog, ale to proste i wygodne tłumaczenie nie zagłuszy nękających bohaterów wyrzutów sumienia. Aktorzy krwawych wydarzeń czy ofiary namiętności i władzy? Takie studium psychologiczne stanowiło od prapremiery bardzo atrakcyjny materiał dla kreacji aktorskich. Od Heleny Modrzejewskiej po Ninę Andrycz, grały Marię Stuart aktorki wybitne, uzupełniające swoim artystycznym kunsztem wewnętrzny portret młodej królowej Szkocji. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Patrz także:

schowaj

• 1961
  SCENY DRAMATYCZNE ZE SŁOWACKIEGO I PUSZKINA
  Spektakl telewizyjny / Juliusz Słowacki Aleksander Puszkin / Henryk Szletyński
• 1965
  MARIA STUART
  Spektakl telewizyjny / Juliusz Słowacki / Ireneusz Kanicki
• 1974
  MARIA STUART
  Spektakl telewizyjny / Juliusz Słowacki / Kazimierz Braun