KOBIETA W OGRODZIE

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1991
• 102 min

Alan Ayckbourn uważany jest za najbardziej pomysłowego twórcę komedii sytuacyjnych naszych czasów. Od wielu lat jego sztuki, tłumaczone na wiele języków, cieszą się uznaniem krytyki i popularnością wśród publiczności. Dlaczego? Otóż dlatego, że bohaterami sztuk Ayckbourna są zwykli średni ludzie: średnio zamożni, średnio inteligentni, średnio szczęśliwi. Przeciętniacy, z którymi łatwo utożsamia się siedzący w teatrze widz. To, co proponuje się publiczności, jest rodzajem psychoterapii, oczyszczającym krzywym zwierciadłem, w którym oglądając swoje wady i kompleksy można je polubić. Od pewnego jednak czasu autor "Farsy na trzy sypialnie" i "Jak się kochają w niższych sferach" zafascynowany Czechowem i Strindbergiem w swoich nowych sztukach podejmuje problemy głębsze: złożoność ludzkiej psychiki, trudne wybory moralne, nieuchronność śmierci. W jednym z wywiadów wyjawił, że nie był pewny, czy publiczność zrozumie i zaakceptuje tę jego nową propozycję. Sukces "Kobiety w ogrodzie" na Broadwayu dowiódł, że obawy były nieuzasadnione.
Bohaterką sztuki jest Susan, lat czterdzieści i parę, której dotychczasowe życie podporządkowane było mężowi i jego potrzebom. Nie doceniana, nie kochana i nie akceptowana przez dorosłego syna ucieka w swój wewnętrzny, wyimaginowany świat. Ten świat zamieszkuje idealna rodzina rekompensująca Susan wszystkie niedostatki realności. Jest kochający i opiekuńczy mąż, piękna i dobra córka, przystojny brat. Wszyscy ją podziwiają i szanują, dbają o jej wygody, mówią miłe słowa. Zaniedbany przydomowy ogródek jest w świecie Susan wielki i piękny, z kortami tenisowymi i jeziorem. Stopniowo jednak marzenia zamieniają się w koszmary. Susan zaczyna podejrzewać, że została opętana przez diabła... [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj