SIOSTRZYCZKI

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1993
• Premiera:
  1994. 04. 25
• 76 min

Germaine zwycięża w konkursie. Główną nagrodą jest milion premiowanych kuponów, które należy wkleić do specjalnych książeczek. Potem można wybrać sobie z katalogu przeróżne dobra konsumpcyjne. Komplet mebli kuchennych czerwonych w złote gwiazdki, sypialnię w stylu kolonialnym, zestaw stereo i komplet talerzy z dmuchanego szkła... Germaine chce to wszystko mieć. Zgromadzić jak najwięcej rzeczy, na które dotychczas nie mogła sobie pozwolić. Zaprasza panie z sąsiedztwa do pomocy w klejeniu kuponów. Sąsiadki nie kryją zazdrości. Każda pyta w duchu - dlaczego ona, a nie ja...? Wiodą monotonne, beznadziejne życie - dzień za dniem jest taki sam, a wieczorem telewizja... Z wolna spotkanie ogólnie szanowanych niewiast przekształca się w istny sabat czarownic. Panie wymieniają uwagi coraz bardziej kąśliwe, obnażające ich małostkowość, bezinteresowną zawiść i złość. Co wyprawia córka tej Włoszki z synem Rose? Po co taka Germaine odprawia litanię do świętej Tereski? Dlaczego córka pani Paquette przytyła w talii i kto jej to zrobił? Jak też ta synowa wychowuje swoje dzieci? Dlaczego pani Dubac nie szurnie porządnie zbzikowanej teściowej-staruszki? Licytują się kłopotami i chorobami - jedna ma artretyzm, drugiej zostało jedno płuco, jedna nerka, jedna pierś... Większość deklaruje się jako przeciwniczki konkursów z nagrodami i loterii, jednak na wieść o "wielkim bingo" ogarnia je prawdziwy amok. Wszystkie uważają się za porządne i uczciwe, ale bez skrupułów podkradają kupony Germaine, najpierw nieśmiało. ukradkiem, potem zupełnie jawnie. Każda z pań ma również swoją chwilę zwierzeń, kiedy ujawniają się najbardziej intymne pragnienia i frustracje. Rose, gadatliwa siostra Germaine, z obrzydzeniem mówi o małżeńskiej pańszczyźnie. Wyśmiewana stara panna Verette, z zażenowaniem przyjmująca zaloty sprzedawcy szczotek, rozpaczliwie pragnie miłości. Lisette, świeżo nobilitowana dama w futrze, chełpiąca się swoimi wojażami po Europie i podróżą poślubną córki na Wyspy Kanaryjskie, upaja się brzmieniem nazwisk gości na przyjęciu u szwagierki. Angelina, dama w czerni, przyznaje, że co piątek wymyka się potajemnie do baru nie tylko na colę. Pierrette, której profesja budzi oburzenie jednych, a zazdrość innych kobiet, najszczerzej rozpacza nad swoim zmarnowanym życiem. Linda, zbuntowana córka pani domu, z papierosem w ustach, z wizerunkiem Madonny na plecach skórzanej kurtki, jest przerażliwie samotna. Jej przyjaciółka Lise, która marzy o wielkiej forsie i łatwym życiu, strasznie boi się przyszłości...
Trzynaście aktorek występujących w sztuce Michela Tremblaya ma rzadką okazję stworzenia ról popisowych. Nie ma tu postaci drugoplanowych, wszystkie są ważne i nietuzinkowe. Kanadyjski autor dokładnie odkreślił miejsce i czas akcji - Quebec, rok 1978. Ale podobne zdarzenia i takie same typy psychologiczne można spotkać pod każdą szerokością geograficzną. również w Polsce. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj