PEEPSHOW U HOLZERÓW

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1993
• Premiera:
  1994. 06. 25
• 67 min

Markus Kobeli to szwajcarski dramatopisarz młodego pokolenia. Urodzony w 1956 w Bernie, po studiach i półrocznym pobycie w południowo-wschodniej Azji, nawiązał współpracę z radiem, później z telewizją. Jego debiut sceniczny to sztuka napisana dla teatru lalkowego w Bernie "Hirsebrei statt Pudding". Dwie następne, "Zimmer frei" i "Peepshow u Holzerów", miały swe niemieckojęzyczne premiery w Konstancji (1991 i 1990). Pierwotnie wszystkie napisane były w dialekcie berneńskim i wystawione w rodzinnym mieście autora. Komedia "Peepshow u Holzerów", w przekładzie Danuty Żmij-Zielińskiej opublikowana na łamach "Dialogu" miała polską prapremierę w gdańskim Teatrze Wybrzeże w czerwcu 1992. Później pokazał ją wrocławski "Kalambur" i Teatr Polski w Bielsku-Białej, sztuka cieszyła się olbrzymim powodzeniem.
W szwajcarskich Alpach, na skraju wsi, mieszka Hans z żoną Martą, ich dziewiętnastoletnia córka i dwudziestopięcioletni syn oraz dziadek, który skończył właśnie dziewięćdziesiąt lat. Niedawno wstawiono mu nowy rozrusznik serca, który "jeszcze nie mógł się zepsuć" - i to upewnia rodzinę, że dziadzio nadal żyje. Holzerowie wiodą żywot beznadziejnie monotonny i jałowy. Rolnictwo w górach podupada, sąsiedzi przenoszą się do niżej położonych gospodarstw. Tylko turyści masowo ciągną w góry, gdzie jest pięknie "jak na widokówce". Właściciel biura turystycznego proponuje Holzerom niezły interes: zorganizuje koło ich chałupy postój autokarów, a Hans z rodziną będą inscenizowali sielskie scenki rodzajowe, umożliwiając turystom za drobną opłatą podglądanie życia mieszkańców domu. Gospodarze odnoszą się do tego pomysłu entuzjastycznie. Wreszcie zdarzy się w ich nudnej egzystencji jakaś odmiana, a przy tym zarobią trochę pieniędzy. Z zapałem przygotowują się do peepshow, zastanawiają się, o czym rozmawiać, jak zadziwić mieszczuchów. Aby wypaść jak najlepiej, zaczynają nawet mówić do siebie "jak w teatrze" - słowami bohaterów sztuki, w której Marta wystąpiła raz w życiu, na otwarcie miejscowej sali gimnastycznej. Z czasem stają się mistrzami sztuki udawania. Interes kwitnie, ale uczestnicy tej mistyfikacji zaczynają rozumieć, że nie wszystko jest na sprzeda . "Kim ja tu właściwie jestem? Nikim? Byle kim. Czasem sam siebie już nie poznaję" - stwierdza Hans. Rodzinne konflikty przyspieszają ostateczną decyzję. Każde z Holzerów pójdzie własną drogą, mając pełną świadomość konsekwencji swojego wyboru. Oczywiście z wyjątkiem dziadka, staruszka ze sztucznie napędzanym sercem. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj