CHWILA SŁAWY

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1993
• Premiera:
  1993. 11. 01
• 75 min

Polska prapremiera sztuki jednego z najznakomitszych współczesnych dramaturgów angielskich. Alan Ayckbourn większość swego życia spędził w teatrze. Był maszynistą ustawiającym dekoracje na scenie, aktorem ("aktorstwo mnie rzuciło" - stwierdził przekornie), reżyserem słuchowisk radiowych w BBC, autorem eksperymentującym z różnymi modami literackimi. Przyzwyczaił swoich widzów, że co roku jakaś nowa sztuka wchodzi na afisz - najpierw w Scarborough (jako dyrektor artystyczny Stephen - Joseph Theatre in - the - Round tutaj poddawał swoje dramaty pierwszej konfrontacji z widownią), potem w Londynie i na świecie (przełożono jego sztuki na dwadzieścia parę języków). Uznany za najpopularniejszego brytyjskiego komediopisarza od czasu Noéla Cowarda, święcił triumfy na West Endzie i Broadwayu. Przebojami scenicznymi były m.in. "Żarty na bok", "Tak między nami", "Farsa na trzy sypialnie", "Jak się kochają" czy "Wszystko jest względne" (tę komedię ma teraz w repertuarze warszawski Teatr Kwadrat). Niezrównany prześmiewca mentalności angielskiej klasy średniej, bez trudu trafia do publiczności w Stanach, Japonii, Niemczech, Meksyku... "Wszystkie moje sztuki zostały napisane tak, aby widz mógł się w nich rozpoznać" - wyznaje. Komiczny świat Ayckbourna ma jednak również stronę przykrą i bolesną. Zwłaszcza w późniejszych utworach pisarz odsłania ją z całą bezwzględnością.
W "Chwili sławy" mówi o niesprawiedliwości świata, zakłamaniu, mechanizmach manipulacji stosowanych przez współczesne media. Autor konfrontuje postawy dwóch bohaterów. Vic Parks był kiedyś zwyczajnym rabusiem. Teraz ma wszystko - sławę, pieniądze, willę z basenem, sukcesy zawodowe, udaną rodzinę. Douglas Beechey jest prowincjonalnym urzędnikiem bankowym. Bezdzietny, bez przyjaciół, żyje wraz z żoną w biedzie, na uboczu. Spotkanie dwóch panów, zaaranżowane na użytek telewizyjnego programu "Ich ścieżki się skrzyżowały", mogłoby mieć przebieg sensacyjny. 16 lat temu Vic podczas napadu trwale okaleczył żonę Douglasa, złamał obojgu życie. Do konfliktu jednak nie dochodzi. Skromny prowincjusz już dawno pogodził się ze swoim losem. Dziennikarka telewizyjna przekonana, że widzom należy się porcja sensacji, ucieka się do manipulacji. Nie obchodzi ją prawda czy sprawiedliwość. Telewizja kieruje własne "prawdy". Tutaj obraz świata wcale nie musi być prawdziwy. Byle był atrakcyjny. Los chce, aby Vica dosięgła ręka sprawiedliwości. I tak się stanie, choć nie ze sprawą Douglasa. Jednak medium telewizyjne nie może zniszczyć wizerunku bohatera. Musi nadal kreować prawdę - nieprawdę... Ireneusz Engler zrealizował spektakl we wnętrzach naturalnych, z właściwą dokumentalistom dbałością o realia świata, który odtwarza sztuka. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj