UŚMIECH LOSU

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1994
• Premiera:
  1994. 10. 15
• Barwny, 63 min

Włodzimierz Perzyński, ur. 1877 w Opocznie pod Radomiem, zmarł w 1930 w Warszawie - prozaik, komediopisarz, poeta. Brał intensywny udział w warszawskim życiu teatralnym, współpracował z Arnoldem Szyfmanem. Był, obok Zapolskiej i Rittnera, jednym z trzech czołowych przedstawicieli polskiego modernizmu w teatrze. Pomysły do sztuk czerpał przede wszystkim z obserwacji życia mieszczańskiej Warszawy. Postacie często traktował jako materiał badawczy, dzięki któremu zaspokajał własne zainteresowania psychologiczne. Wplątując swych bohaterów w rozmaite sytuacje, niczym naukowiec obserwował wynik ich zmagań z wykreowaną rzeczywistością. Zawsze jednak pozostawiał widzom swobodę interpretacji. W doborze wątków komediowych nie silił się na zbytnią oryginalność. Posługiwał się właściwie pewną ilością stałych, ogranych tematów. Opracowywał szablon, który mimo wszystko potrafił wzbogacić zdumiewająco świeżymi efektami. Postacie swoich sztuk podniósł do rangi typów społecznych o doskonale zarysowanych charakterach, pełnych życia i dowcipu. Perzyński był mistrzem w budowaniu sztuk "zegarmistrzowskich", gdzie każdy element jest dokładnie wyważony, niezbędny dla ogólnego wątku i gdzie każda sytuacja w odpowiednim momencie kończy się zabawną pointą.
"Uśmiech losu" pochodzi z 1926 z ostatniego okresu twórczości Perzyńskiego. Witold Siewski, doktor filozofii, nie ma pracy i pieniędzy, jest bliski samobójstwa. Przypadkowo spotyka dawnego znajomego, który pragnie rozwieść się z żoną i proponuje mu układ: za złożenie fałszywych zeznań w sądzie, ułatwiających rozwód, dostanie sowitą zapłatę. Siewski przyjmuje pieniądze. Sprawa się komplikuje, kiedy poznaje żonę znajomego. Wraz ze zmianą losu pojawiają się wyrzuty sumienia i skrupuły natury etycznej... [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Patrz także:

schowaj

• 1978
  UŚMIECH LOSU
  Spektakl telewizyjny / Włodzimierz Perzyński / Józef Słotwiński