PIOTRUŚ I WILK

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1994
• 31 min

Widowisko Zbigniewa Micha, o urzekającym kształcie plastycznym, jest prezentacją "teatru z papieru". Ta konwencja teatralna znana jest od z górą półtora wieku. Okresem największego rozkwitu papierowego teatru był biedermeier - wystawiano wówczas bardzo ambitny repertuar, od Schillera po opery Wagnera. Jednocześnie była to zawsze znakomita rozrywka rodzinna. W latach 20. i 30. ubiegłego wieku, gdy upowszechniła się litografia i można było stosunkowo łatwo i szybko produkować kolorowe druki, emerytowany major C.K. armii Trentsensky wpadł na niezwykły pomysł. Sprawnych rysowników wysyłano na premiery do Burgtheater i innych dobrych teatrów. Portretowali oni sławnych artystów w charakterystycznych pozach, szkicowali kostiumy i dekoracje. Potem wszystko kolorowano, odsyłano do drukarni i po paru dniach kolorowe arkusze można było kupić w księgarni nie tylko w Wiedniu, ale też w Kopenhadze, Londynie, Pradze czy Warszawie. Wycinanie figur, budowanie konsturkcji sceny i kulis, uruchomienie całej maszynerii było okazją do wspólnej zabawy dla rodziny i przyjaciół.
Do tej tradycji teatralnej nawiązuje Zbigniew Mich, absolwent artystycznych uczelni Krakowa i Warszawy (dyplom stołecznej PWST, 1978). Swój Theater für Mich założył w Düsseldorfie w 1989 r. (w języku niemieckim żywa jest dwuznaczność - "für Mich" znaczy "dla mnie" i "dla Micha"). Stałą siedzibą teatru i miejscem występów jest tamtejsze Muzeum Teatralne. Dla tej sceny Zbigniew Mich przygotował kilka premier, m.in. "Dziadek do orzechów" z muzyką Czajkowskiego, "Nacht und Raüme" na kanwie Becketta, "Kuszenie świętego Antoniego" według Flauberta czy "Apollo i Hiacynt" do muzyki 11-letniego Mozarta.
"Piotruś i wilk" to bajka symfoniczna Sergiusza Prokofiewa - o chłopczyku, który wywiódł wilka w pole. Każdej postaci towarzyszy niepowtarzalna melodia, własny motyw muzyczny, oddawany przez inny instrument - obój, flet, klarnet, róg, kotły, fagot, skrzypce. Wszystkie figury i dekoracje są wycięte z papieru. Jedynym aktorem w przedstawieniu jest Narrator, który wprowadza dzień w arkana akcji i łączących się z nią dźwięków. Piękne przedstawienie, utrzymane w charakterystycznym dla Prokofiewa klimacie groteski, w atrakcyjny sposób wprowadza młodych widzów do świata muzyki poważnej. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj