PIJACY

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1994
• Premiera:
  1996. 01. 06
• Barwny, 59 min
  
  Lokacje: Racot (stadnina koni).

Franciszek Bohomolec (1720-84) był pierwszym liczącym się dramaturgiem, piszącym dla polskiego teatru narodowego, powstałego tuż po wstąpieniu na tron Stanisława Augusta Poniatowskiego. Instytucja ta, pełniąca wówczas funkcję "świeckiej kazalnicy", potrzebowała sztuk krytykujących zacofanie i głupotę szlachty, a popierających cnoty obywatelskie i koncepcje polityczne, lansowane przez oświeceniowych ideologów. Bohomolec zgodził się tworzyć dla narodowej sceny nie bez oporów, bo jego doświadczenie dramatopisarskie nie było wielkie - garść sztuk dla teatrzyków szkolnych prowadzonych przez jezuitów, macierzysty zakon autora "Pijaków". Jego komedie, choć czasem przeładowane doraźną publicystyką zdobyły znaczny rozgłos. Większość z nich skomponowano na zasadzie przeciwstawienia bohaterów o cechach dodatnich i ujemnych. Zgodnie z regułami gatunku bogatsze były typy negatywne, pełniące w gruncie rzeczy rolę "portretów przywar" szlacheckiej społeczności.
Podobnie jest w "Pijakach". Dydaktyka i moralizatorstwo przeplatają się tu jednak z pewną wyrozumiałością wobec pijackiego obyczaju i szczególnego rozumienia gościnności, polegającej na zmuszaniu gości do spełniania toastów. Zachowanie bohaterów stanowi kwintesencję mentalności szlacheckiej drugiej połowy XVIII wieku. Sporo tu więc jowialności, unoszenia się honorem, dobroduszności, hojności, ale i nieprzepartej ciągotki do wypitki i wybitki. Fabuła "Pijaków" jest niezwykle skromna. Dwaj kawalerowie - moczygęba i abstynent - starają się o rękę tej samej dziewczyny, wychowanki imć Pijakiewicza. Początkowo większe szanse ma ten, co nie gardzi trunkiem. Bohomolec nie byłby wszakże Bohomolcem, gdyby prawdziwa cnota nie została wreszcie nagrodzona. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Patrz także:

schowaj

• 1983
  PIJACY
  Spektakl telewizyjny / Franciszek Bohomolec / Roman Kłosowski