MARIA STUART

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1994
• Premiera:
  1995. 01. 23
• Barwny, 106 min

Najwybitniejszy obok Goethego przedstawiciel niemieckiego klasycyzmu, swoimi dramatami i pracami teoretycznymi z zakresu estetyki torował drogę nowym ideałom, które niósł romantyzm. Fryderyk Schiller (1759-1805) wiele zawdzięczał mistrzowi Goethemu. Jego dzieła i całą literaturę "burzy i naporu" zgłębiał po kryjomu jeszcze w czasie studiów medycznych w akademii wojskowej. W 1788 r. nawiązał z nim osobistą znajomość, później przyjaźń. Dzięki poparciu Goethego został profesorem na uniwersytecie w Jenie i pod jego wpływem zaczął pisać dramaty historyczne, m.in. "Obóz Wallensteina", "Maria Stuart", "Dziewica Orleańska". Obaj współpracowali z weimarskim teatrem, m.in. przy wystawieniu "Wilhelma Tella".
"Maria Stuart" powstała w 1800 roku. Przedstawione w niej wydarzenia w rzeczywistości rozgrywały się w ciągu kilku miesięcy. W sztuce czas akcji został ograniczony do zaledwie trzech dni. Uwięziona w zamku Pauleta Maria, oskarżona o udział w spisku na życie królowej Elżbiety, z niepokojem oczekuje werdyktu sądu. Lord Burleigh przynosi niepomyślne wieści. Skazana ma być może ostatnią szansę ratunku, jeśli zwróci się o wstawiennictwo do Lorda Lestera, faworyta królowej Anglii. Roli posłańca podejmuje się młodziutki Mortimer, zakochany w Marii i gotowy zrobić dla niej wszystko. Królowa Szkocji jest przekonana, że spotkanie z Elżbietą pozwoli im dojść do porozumienia. Tymczasem Elżbieta, która w żadnym razie nie chce uchodzić w oczach świata za królobójczynię, rozmyśla nad takim rozwiązaniem sprawy, aby nie na nią spadła odpowiedzialność za wyrok skazujący jej rywalkę na ścięcie. W inscenizacji Roberta Glińskiego na pierwszy plan wysuwa się dramatyczne starcie racji moralnych i wielkich namiętności, przede wszystkim żądzy władzy, której ulegają nie tylko królowe. Opowieść historyczna chwilami brzmi jak całkiem współczesna "historia kryminalna". Krakowski spektakl jest doskonałym przykładem, jak klasyka może opowiadać o współczesności - nie poprzez aluzje, lecz dokładne, perfekcyjne przedstawienie sportretowanych w sztuce bohaterów, w których odbija się wieczna prawda o ludzkiej naturze. Urzeczywistnieniu tego celu służą zarówno koncepcja reżyserska, jak i znakomite aktorstwo. W widowisku zwraca również uwagę niebywała uroda kostiumów i wnętrz, w jakich zrealizowano spektakl. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj