TRUCIZNA TEATRU
- Spektakl telewizyjny
- Rok produkcji:1995
- Premiera:1995. 12. 11
- 46 min
Jednoaktówka współczesnego dramatopisarza hiszpańskiego, w polskim przekładzie wystawiona m.in. w poznańskim Teatrze Nowym oraz Teatrze Polskim w Warszawie - tu łącznie z "Apage, Satana!" Fermina Cabala (obie premiery 1993). Przedstawienie warszawskie było popisem gry aktorskiej dwóch indywidualności polskiego teatru, Jana Englerta i Zbigniewa Zapasiewicza. Podobnie zresztą jak telewizyjny spektakl Gustawa Holoubka, gdzie też można śledzić i podziwiać aktorstwo najwyższej próby. Pełny tytuł utworu "Trucizna teatru, czyli dialog między arystokratą i komediantem", najlepiej oddaje charakter kameralnego, rozpisanego na dwa głosy dramatu. Markiz zaprasza do swego pałacu w Paryżu słynnego aktora. Gabriel de Beaumont jest zniecierpliwiony, że gospodarz każe mu tak długo czekać na siebie. Wyniośle traktuje lokaja, który podejmuje go szlachetnym trunkiem i wypytuje o wszystko, co ma związek z teatrem, ze sztuką aktorską, prawdą i udawaniem. To pierwsza mistyfikacja, która wkrótce się wydaje. Lokaj nie jest służącym, jest markizem w przebraniu sługi. Wyrafinowany arystokrata odnosi pierwszy triumf nad komediantem - odegrał postać, a znakomity aktor mimo swego doświadczenia tego nie odkrył. Markiz drąży problem prawdy i fałszu - w teatrze i w życiu. Prosi aktora, by zagrał w napisanej przez niego swobodnej adaptacji "Żywota Sokratesa". Odegrana przez Gabriela de Beaumont scena śmierci filozofa budzi gwałtowny protest Markiza - jego zdaniem, aktor zupełnie nie potrafi przekazać czegoś, czego nigdy nie doświadczył. Komediant czuje się znieważony - zmarli na scenie zmartwychwstają co wieczór, to jest istota teatru. Chce odejść, ale ogarnia go dziwna niemoc, przypomina sobie niezwykły smak wina... Markiz proponuje mu nowy układ - przedstawienie w zamian za życie. Jedynym sposobem pokazania śmierci jest umieranie. Jeśli aktor jeszcze raz wcieli się w Sokratesa konającego, jeżeli nie będzie udawał, lecz stanie się nim - w nagrodę dostanie odtrutkę. Wielki Gabriel de Beaumont, przekonany, że naprawdę przeżywa własną agonię, zdruzgotany i przerażony, gra rolę swego życia. I dowiaduje się, że znów padł ofiarą mistyfikacji. [PAT]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Zdjęcia
- Scenografia
- Muzyka
- Dźwięk
- Zgranie dźwięku
- Obsada aktorskaMarkizGabriel de Beaumont
Pierwowzoryschowaj
Pierwowzór | |
TRUCIZNA TEATRU | |
Autor | Rodolfo Sirera |
Przekład | Marceli Mino |