TOMMASO DEL CAVALIERE

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1995
• Premiera:
  1996. 04. 24
• 76 min

Autorski spektakl Rolanda Rowińskiego z muzyką Henryka Miśkiewicza, na motywach opowiadania Juliana Stryjkowskiego "Tommaso del Cavaliere" (1982). Wysublimowana plastycznie, oryginalna wizja opowieści o niespełnieniu - w miłości i w sztuce. Michał Anioł, tragiczny bohater, mówi słowami swoich sonetów i listów - o miłości, która trawi duszę "ogniem spalającego się drzewa", o pięknie nagiego ciała, przed którym artysta nie umie się bronić. Na konfabulację literacką nakładają się przekazy historyczne, przywołujące autentyczne epizody z biografii mistrza, m.in. spotkanie z papieżem Juliuszem II, konflikt z Danielem da Volterrą. Z mozaiki obrazów, intymnych zwierzeń, relacji współczesnych, którzy widzieli rzeźbiarza przy pracy, wyłania się wizerunek genialnego artysty i udręczonego człowieka. Michał Anioł jako artysta - zlany potem, przysypany pyłem, skupiony jak do ataku na bryłę marmuru. załamany, niezdolny wyciosać kształtów, które odpowiadałyby jego wizji. Odpierający zarzuty hierarchów Kościoła, że na fresku jest zbyt mało złota, święci wyglądają biednie i odwracają się do patrzących plecami.
Stary, schorowany Michał Anioł musi stoczyć ostatnią bitwę w obronie swojej sztuki. Dawny przyjaciel da Volterra jest gotów przysłonić nagość postaci na fresku "Sąd Ostateczny", zgodnie z poleceniem Watykanu. Później z tą samą misją przybywa do umierającego artysty kardynał Salviati. Pokazywanie nagich ciał w świętym miejscu jest niedopuszczalne, ciało to siedlisko grzechu, tłumaczy. - I duszy - ośmiela się przypomnieć artysta. I Michał Anioł jako człowiek wewnętrznie rozdarty, ciągle przekonujący sam siebie, że miłość jest uczuciem szlachetnym, więc nie może budzić potępienia. Zauroczony młodym adeptem malarstwa Tommaso del Cavaliere, wpatrujący się w jego piękne ciało opromienione światłem, bezwiednie szukający bliskości, całujący dłoń młodzieńca. - Był nędzarzem przez pana - z wyrzutem powie do pięknego del Cavaliere Antonio, jedyny, który rozumiał Michała Anioła i zawsze był przy nim. Antonio Urbino jest narratorem całej opowieści - on przywołuje sceny z życia artysty, od najwcześniejszych obrazów zapamiętanych z dzieciństwa po ostatnie chwile mistrza i czas po jego śmierci, gdy wraz z przyjaciółmi robią wszystko, by wypełnić jego ostatnia wolę i złożyć jego prochy w rodzinnej Florencji. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj