KOBIETY U GROBU

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1995
• Premiera:
  1995. 10. 18
• Barwny, 63 min

Michel de Ghelderode (1898-1962), najwybitniejszy współczesny dramatopisarz belgijski, jest w Polsce mało znany. W opinii krytyki światowej dramaty Ghelderode'a pełnią rolę prekursorską wobec m.in. sztuk Eugene'a Ionesco i Jeana Geneta. Autor "Eskurialu" najczęściej podejmował tematy bólu, upodlenia i upadku człowieka. By dobitniej ukazać swój stosunek do współczesnej cywilizacji, wprowadzał wielkich bohaterów literackich w czasy obecne, przekonując, że w dzisiejszym świecie byliby zdegradowani do roli klownów i wodewilowych artystów. W świetle jego pesymistycznej wizji Faust, Don Juan czy Krzysztof Kolumb tracą swój blask i mitotwórczą siłę w świecie rządzonym przez pieniądz i brutalną przemoc. Spektakl "Kobiety u grobu" nawiązuje do poetyki chrześcijańskich widowisk pasyjnych. Reżyser Krzysztof Kelm wprowadził do swej inscenizacji zrealizowane w plenerze sceny, które można by określić mianem ludowo-realistycznych. Akcja sztuki toczy się dwutorowo. Jeden wątek to spotkanie dziewięciu jerozolimskich kobiet, które zbierają się w Wielki Piątek i z trwogą oczekują wypadków po ukrzyżowaniu Chrystusa. Drugi wątek dotyczy grupy mężczyzn - ich siły fizycznej, szaleństwa, gier i zabaw. Zachowania obydwu grup wynikają z archetypowych przeciwieństw między kobietą i mężczyzną. Zawarte w spektaklu aluzje do współczesności podkreślają ponadczasowość tego problemu. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj