CÓRKA PIGMALIONA

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1995
• Premiera:
  1996. 01. 20
• Barwny, 60 min

"Fantastyka jest literackim kostiumem, w którym łatwiej uogólnić symbolikę losu ludzkiego, jego istotę i przeznaczenie. Metaforyczne teksty Górskiej ostrzegają przed zagubieniem swojej osobowości, klęską uczucia - wpisują historię ludzkości w zamknięte kręgi wydarzeń, przypominają, że od dziedzictwa przeżyć nie ma ucieczki" - pisał przed laty na łamach "Fantastyki" Andrzej Niewiadomski. W twórczości tej autorki fantastyczno-naukowy sztafaż jest bowiem tylko pretekstem do ukazania uniwersalnych tęsknot i pragnień. A te, niezależnie od epoki czy okresu historycznego, pozostają identyczne. W ujęciu Gabrieli Górskiej są to przede wszystkim rojenia o autentycznym uczuciu, marzenia o bliskości drugiego człowieka - jego cieple, zrozumieniu, miłości. Nie inaczej jest w "Córce Pigmaliona" - adaptacji własnego opowiadania "Punkt odniesienia".
Akcja sztuki toczy się w bliżej nie określonej przyszłości. Ree Izzin, tytułowa bohaterka dramatu to kobieta rozpieszczana przez życie. Uroda, pieniądze, sława (prowadzi popularny program w TV) nie dają jej wszakże poczucia spełnienia. Ree potrzebuje akceptacji i uczucia drugiego człowieka. W czasach, w których przyszło jej żyć, podobne pragnienia uchodzą za objaw przemęczenia lub fanaberie. Podobna jest też diagnoza wezwanego przez Ree lekarza. Radzi on jednak pacjentce zamówić "wiborga" - niezwykle kosztownego, sztucznie wyhodowanego "człowieka" o specjalnie zaprogramowanej osobowości, dostosowanej do najskrytszych marzeń swego właściciela. Ree postanawia skorzystać z sugestii lekarza. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj