PRZEKLĘTA POEZJA

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1996
• 84 min

Sztuka Howarda Brentona (ur. 1942), angielskiego dramatopisarza, absolwenta anglistyki na uniwersytecie w Cambridge, w młodości związanego ze znanym teatrem objazdowym The Portable Theatre, skupiającym grono lewicujących pisarzy, jak David Jare czy Tony Bicat. Debiutował jeszcze podczas studiów sztuką "The Ladder of Fools", w 1970 r. otrzymał nagrodę im. Johna Whitinga, przez pewien czas był stałym dramatopisarzem Royal Court Theatre. Napisał kilkanaście sztuk teatralnych (opublikowana w polskim przekładzie "Gra w Churchilla") i telewizyjnych.
"Przeklęta poezja" to dramat o dwóch wielkich poetach angielskich, Byronie i Shelleyu. Sztuka rozpoczyna się od ich pierwszego spotkania nad Jeziorem Genewskim 10 maja 1816 roku. Percy Bysshe Shelley bawi w Szwajcarii ze "swoimi dziewczętami", Mary Godwin (później Shelley) i jej przyrodnią siostrą, Klarą Clairmont. Klara, która "dla dobra angielskiej poezji poszła w Lordem Byronem do łóżka", cieszy się z historycznego spotkania dwóch największych romantycznych poetów Europy. Mary jest nastawiona bardziej sceptycznie - łatwo radować się życiem i bawić się w bogów i boginie, ale posągi nie muszą troszczyć sie o jedzenie, nie są zadłużone w bankach, nie plują flegmą i krwią. Byron zjawia się z nieodłączną flaszką w ręku, prowokuje Shelleya, wygłasza obrazoburcze sądy o poezji i poetach. Po tym pierwszym spotkaniu Mary widzi w nim pijaka, Shelley geniusza, Klara, która spodziewa się dziecka Byrona, łudzi się, że jego uczucie dla niej staje się coraz silniejsze. Lord Byron wynajmuje na lato willę, zaprasza wszystkich do siebie. Wszedłem do salonu, buchało rozpasaniem, ci dwaj rozpustnicy i pseudopoeci, i ich dziwki, leżeli na podłodze - notuje w swoim "Dzienniku" John Piolidori, towarzysz szaleństw całej "bandy Lorda Byrona", pierwowzór demonicznego doktora z powieści Mary Shelley "Frankenstein". Doktor Polidori odziera geniuszy z nimbu wielkości - Byron to spasiony alkoholik chory na syfilis, Shelley wyniszczony neurotyk cierpiący na suchoty, świat usiany jest ich porzuconymi żonami, kochankami i dziećmi. A jednak jest dumny, że mógł spędzić z nimi to lato, uczestniczyć w wyrafinowanych grach intelektualnych i literackich, towarzyszyć w nieszczęściach. Samobójcza śmierć pierwszej żony Shelleya, wymuszone przez Mary małżeństwo, wzajemne obwinianie się o śmierć ich dziecka, zdrady, najgorsze słowa i najpodlejsze świństwa - znaczą życie dwóch mężczyzn i dwóch kobiet. Gdy Byron i Shelley kolejny raz spotykają się po latach, mogą licytować się liczbą istot, które każdy z nich zdeptał. Czy wszystko można usprawiedliwić prawem poety do stanowienia własnych praw? Pochylając się nad martwym ciałem przyjaciela, które morze wyrzuciło na brzeg w pobliżu Livorno, Byron mówi do dwóch kobiet w czerni: spalcie go, wszystkich nas spalcie w wielkim, wspaniałym, przeklętym płomieniu. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj