LISTY DO SARY

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1996
• 57 min

Scenariusz widowiska powstał na motywach autobiograficznych "Listów do Sary" Pauli D'Arcy (ur. 1947), amerykańskiej autorki zaledwie dwóch powieści. Książka "Song for Beyond", opublikowana w lipcu 1995 r., składa się z listów, które Paula D'Arcy zaczęła pisać w 1973 r., gdy po raz pierwszy uświadomiła sobie, że jest w ciąży - listy do córki miały być drobiazgową relacją z jej dzieciństwa, "pamiątką po szalonej matce, wspomnieniem życia, które zakończyło się tak nagle i okrutnie". Kiedy Paula straciła w wypadku samochodowym dziecko i męża, rozpoczęła rozpaczliwe poszukiwania wiary, która byłaby silniejsza niż strach. Odbyła wówczas samotną podróż na pustkowiu, nasłuchując głosu Stwórcy. Wrażeniami z tej niezwykłej duchowej przygody dzieli się z czytelnikami w drugiej książce "Gill of the Red Bird: A Spiritual Encounter", wydanej w październiku 1996 r. Tytułowy "czerwony ptak" przyniósł jej upragniony dar - uspokojenie. Dzięki temu - jak sama pisze, rekomendując "Song for Sarah" - jej słowa przeznaczone dla zmarłej tragicznie córki mogły stać się nie szlochem, lecz pieśnią. W czołówce telewizyjnych "Listów do Sary" również pojawia się wizerunek ptaka, jakby okaleczonego, zatrzymanego w locie. Dramat, pełen tajemnic nie do końca wyjaśnionych, rozgrywa się na pograniczu realności i świata nierzeczywistego, wspomnień radosnych i bolesnych, spychanych w podświadomość przeżyć, które nagle pojawiają się i wydają równie realne jak doświadczana przez bohaterów rzeczywistość. Opowieść o podróży młodej matki przez piekło wspomnień przemawia z wielką siłą uczuć.
Akcja spektaklu rozgrywa się w ciągu dwóch dni. Paulina pisze właśnie kolejny list do córki, gdy w ich dawniej wspólnym domu pojawia się Robert, jej tragicznie zmarły mąż. Kobieta nie rozumie, jak to się stało, że po trzech latach przyszedł nagle w środku nocy, myje zęby, pije mleko, rozmawia z nią. Może to sen, może szaleństwo? Prosi męża o jakąś wskazówkę, jakiś znak. Robert przekonuje ją, że powinna zacząć nowe życie, poznać kogoś, kto byłby dla niej prawdziwym oparciem. Niespodziewanie odzywa się telefon, a wkrótce zjawia się osobiście Rysio, dawny kolega. Kiedyś, jeszcze w szkole, byli nierozłączni - dla niej była to tylko przyjaźń, on uważał ją za swoją dziewczynę; gdy rozeszła się wieść o jej ślubie i wyjeździe, znajomi patrzyli na niego "jak na porzuconego psa". Paulina zastanawia się, czy nieoczekiwane przybycie dawno nie widzianego przyjaciela jest znakiem, o który prosiła Roberta. Ryszard, z pozoru pusty wesołek, opowiadający ciągle historyjki "z nocnego życia" hoteli, barów i stacji benzynowych, jest człowiekiem o wielkiej wrażliwości, Gdy Paulina opowiada mu o swym szczęśliwym małżeństwie, radosnym oczekiwaniu pierwszego dziecka, narodzinach "Andrzejka, który okazał się Sarą" - Rysio zachowuje się tak, jakby on również widział postaci utrwalone w jej pamięci. Kiedy wchodzi do pustego, od lat zamkniętego pokoju, przed jego oczami przewijają się sceny z przeszłości - chrzest maleńkiej Sary, jej zabawy z rodzicami, czułe rozmowy małżonków, którzy spodziewają się drugiego dziecka. Paulina ma wyrzuty sumienia, że nie potrafi zapewnić Beatce wesołego, beztroskiego dzieciństwa. Wciąż jednak nie może pogodzić się ze stratą najbliższych, na nowo przeżywa wielki dramat swego życia. Znów leży w szpitalu, ranna, jacyś ludzie informują ją o stanie męża i córeczki, rodzice umierającego chłopca proszą o zgodę na przeszczep nerek... Paulina nie może pisać ani nagrywać słów przeznaczonych dla Sary, jak to robiła przez wiele lat, jeszcze przed jej narodzinami. Teraz układa w myślach wstrząsające listy. Co by się stało, gdyby nie zatrzymali się wtedy na stacji benzynowej, nie spotkali tamtego pijanego kierowcy, który najechał na ich samochód... Pytania, na które od lat nie znajduje odpowiedzi, kieruje do Boga - dlaczego nie pozwolił jej odejść razem z ukochanymi istotami, dlaczego pozostawił ludziom wolność wyborów, które prowadzą do nieszczęść. Ryszard, bliski, współczujący, kochający - towarzyszy jej w tej podróży przez krainę cieni. Aż do chwili, gdy dręczące ją koszmary zmienią się w prawdziwe sny. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj