BABCIA NA JABŁONI

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1996
• Premiera:
  1996. 11. 15
• Barwny, 31 min

Telewizyjna adaptacja książki wyróżnionej w 1965 r. austriacką nagrodą państwową w dziedzinie twórczości dla młodzieży. Mira Lobe (ur. 1942), jedna z najbardziej znanych autorek piszących dla dzieci na niemieckim obszarze językowym, trzykrotnie otrzymywała nagrodę państwową za tę twórczość w ojczystym kraju, również trzykrotnie była laureatką nagrody m. Wiednia, a jej powieść "Hannes i jego Bumpan" uzyskała wyróżnienie IBBY. Dorobek pisarki obejmuje kilkadziesiąt książek, w większości dla młodszych dzieci, na język polski były tłumaczone m.in. "Babcia na jabłoni", "Taps", "Mały słonik Kuba", "Mirek i Morka". Autorkę szczególnie interesuje fenomen dziecięcej fantazji, która w wielu przypadkach rekompensuje niedostatki uczuć i samotność dziecka nawet wśród najbliższych.
Ten problem trapi również Marka. Ma on wprawdzie sympatycznych rodziców i znośne rodzeństwo, ale mama-lekarka i tata-inżynier mogą poświęcić mu niewiele czasu, zaś Jurek i Agnieszka lubią podokuczać młodszemu bratu. Sąsiadka przegania go nazywając łobuzem, kolega nie może pograć z nim w piłkę, bo wybiera się gdzieś z babcią. Marek też bardzo chciałby mieć babcię, jak inni rówieśnicy, bo babcie "pozwalają na wszystko", dają prezenty, chodzą z dziećmi do cyrku i mają dla nich czas. Oglądając wspólnie z mamą rodzinne fotografie, chłopiec wpatruje się w piękne zdjęcie swojej babci z balu karnawałowego. Nagle dostrzega tę samą postać w białych tiulach i koronkach - w gałęziach ulubionej jabłoni. Babcia w zwiewnej sukni, w przedziwnym stroiku na głowie, jaki zwykle noszą wróżki, dziergająca ze śnieżnobiałej włóczki sweterek na drutach - jednym magicznym gestem potrafi spełnić wszystkie życzenia wnuczka. Razem szaleją w wesołym miasteczku, wspólnie wypływają w morze na pokładzie wspaniałego żaglowca, by stoczyć bitwę z piratami. Przeżywane w wyobraźni przygody rozbudzają w chłopcu ciekawość świata i ludzi, również w wymiarze realnym. Gdy Marek przez wiele dni walczy z chorobą, towarzyszy mu nie tylko wyimaginowana babcia, ale też całkiem zwyczajna, nie zaczarowana babcia Wanda. Chłopiec zaprzyjaźnia się ze starszą panią z sąsiedztwa. Zaczyna rozumieć, że nie tylko ona jemu, lecz również on jej jest potrzebny, może być jej pomocnikiem i opiekunem. Konfrontacja marzeń z rzeczywistością prowadzi do optymistycznych wniosków - że możliwa jest przyjaźń między ludźmi pomimo różnic wieku i doświadczenia i że każdy może mieć swoją babunię, niekoniecznie w wyobraźni. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj