DWOJE NA HUŚTAWCE
- Spektakl telewizyjny
- Rok produkcji:2002
- Premiera:2002. 09. 30
- Barwny, 84 min
Historia miłości dwojga trzydziestolatków. On, Jerry Ryan,
prawnik z prowincji, i ona, Gizela Mosca, bezrobotna tancerka z
Nowego Jorku, mają za sobą nieudane małżeństwa. W nowym
romansie pragną odnaleźć sens życia. Zamieszkują razem, pomagają
sobie, kochają się, jednak on nie może uwolnić się od wspomnień o
swojej żonie Tessie. Z przerażeniem odkrywa, że nigdy nie przestał
jej kochać. Zarazem nie chce opuścić tancerki - Gizela jest chora,
zdana na niego i bardzo w nim zakochana. A jednak to ona go
porzuca, by ułatwić Jerry'emu powrót do żony. Mimo że ich romans
zakończył się fiaskiem, wychodzą z tej historii wzmocnieni i
wdzięczni sobie nawzajem - miłość, którą przeżyli, pomogła im
zrozumieć samych siebie.
Klasyczny już melodramat, którego premiera odbyła się w
Nowym Jorku w 1958 r., przyniósł amerykańskiemu pisarzowi sukces
i rozgłos, w przeciwieństwie do poprzednich sztuk Williama Gibsona,
które padały na Broadwayu jedna po drugiej. Ta miała szczęście do
dobrych reżyserów i znakomitych wykonawców. W pierwszej
inscenizacji Arthura Penna wystąpili Anne Bancroft i Henry Fonda,
w zrealizowanej w 1962 r. przez legendarnego Roberta Wise'a
ekranizacji grali Shirley MacLaine i Robert Mitchum. W dwa lata po
premierze sztukę wystawił w warszawskim Teatrze Ateneum Andrzej
Wajda, role "Dwojga na huśtawce" powierzając Elżbiecie Kępińskiej
i Zbigniewowi Cybulskiemu; trzydzieści lat później u Wajdy na
deskach Teatru Powszechnego zagrali Krystyna Janda i Piotr
Machalica. W Teatrze TV słynny broadwayowski przebój pokazał
m.in. Krzysztof Kieślowski, z Mają Komorowską i Zbigniewem
Zapasiewiczem. Ostatnio tytuł z żelaznego repertuaru scen na świecie
pojawił się na afiszach Starego Teatru i warszawskiego Ateneum.
W
telewizyjnej inscenizacji Radosława Piwowarskiego występują
aktorskie gwiazdy młodego pokolenia, Maja Ostaszewska i Michał
Żebrowski, znakomicie odnajdując się w rolach i realiach z lat 50.
Nie wiem, co myślę, dopóki nie usłyszę, co mówię - rzuca
Jerry pół żartem, pół serio. Niestety, od dawna nie ma do kogo
otworzyć ust, od miesiąca nie był w domu, w którym pachnie
człowiekiem. Telefonuje do nieznajomej spotkanej na przyjęciu, która
ma do sprzedania lodówkę, aby pod tym pretekstem nawiązać z kimś
kontakt. Tak się zaczyna. Dopiero w kolejnej rozmowie telefonicznej
z morza słów błahych, zaczepnych odzywek i dowcipnych ripost
wyłania się prośba o pomoc wypowiedziana poważnie i wprost. Gizela
trochę obawia się skomplikowanej osobowości nowego znajomego, a
jednocześnie ma nadzieję, że tym razem spotkała właściwego
człowieka, który jej nie wykorzysta i nie zawiedzie, jak jej wszyscy
poprzedni mężczyźni. Po kolacji w lokalu zaprasza Jerry'ego na kubek
gorącego mleka. Ona też mieszka sama, na życie zarabia szyciem.
Marzy, by znów tańczyć na scenie, ale choroba wrzodowa bardzo
wyniszczyła jej organizm. Oboje są wolni - ona "jak ptaszek", on "jak
robak". Odmienne spojrzenie na świat i obawa mężczyzny, aby się
zbytnio nie obnażyć i za bardzo nie zbliżyć się do drugiej osoby,
utrudniają porozumienie. Gizela umie jednak nazywać rzeczy po
imieniu. Chcesz być jednocześnie księciem i żebrakiem - stwierdza.
Jerry przyznaje, że trafiła w sedno. On rzeczywiście stale żebrze jak
o jałmużnę o odrobinę uczucia i zainteresowania, a jednocześnie
odtrąca kochające go kobiety w obawie, że mogłyby zagłaskać go na
śmierć. Dlatego rozstał się z żoną, dlatego teraz wymyka się
ukradkiem z pokoju Gizeli.
Jednak powraca, ich romans rozwija się, dla obojga ten związek
staje się bardzo ważny. Niespodziewanie dla samego siebie Jerry
odkrywa, że mimo trwającej sprawy rozwodowej nie umie wyrzucić
z pamięci i serca pięknej rudowłosej, która dziesięć lat temu zgodziła
się wyjść za studenta bez grosza i bez przyszłości, pomogła skończyć
prawo, wspierała w ciężkich chwilach, a dzięki pieniądzom i
stosunkom swego ojca ułatwiła życiowy start i karierę. Cień Tessy
pojawia się we wszystkich rozmowach kochanków. Gizela jest
zazdrosna nawet o rozmowy telefoniczne Jerry'ego z byłą żoną. Nie
chce, żeby czuł się schwytany w matnię, ale bardzo go teraz
potrzebuje. Kolejny krwotok ją osłabił, wymaga ciągłej opieki. Jerry
ma dla niej wiele czułości, lecz duszą jest przy tamtej. Orzeczenie
rozwodu niczego nie zmienia, on zawsze będzie patrzył na świat
oczami Tess.
Gizela wie, że różni mężczyźni w jej życiu byli niewiele warci.
Jake był jak cukierek za centa, Jerry jest jak wielka bombonierka za
dziesięć dolarów, tyle że jej dostało się jedynie sreberko po
czekoladce. Rok spędzony u boku tego człowieka wiele ją nauczył,
również odpowiedzialności za własne życie. Jest silniejsza
wewnętrznie, może nawet podjąć decyzję o rozstaniu. Chce wygrać
pełny los na loterii życia, usłyszeć od kogoś to wszystko, co Jerry
mówi o tamtej kobiecie. [PAT]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Asystent reżysera
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Współpraca operatorska
- Oświetleniew napisach: Jan
- Wózkarz
- Scenografia
- Współpraca scenograficznaJerzy Matysik
- Kostiumy
- Współpraca kostiumograficzna
- Opracowanie muzyczne
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowa
- Zgranie dźwięku
- Montaż
- Charakteryzacja
- FotosyAndreas FeiningerFotografie Nowego Jorku
- Redaktor prowadzący
- Kierownictwo produkcji
- Współpraca produkcyjna
- Script (Sekretariat planu)
- Producent
- Produkcja wykonawcza
- ProdukcjaProgram 1 TVP S.A. dla Teatru Telewizji
- Obsada aktorskaGizelaJerry
Pierwowzoryschowaj
Pierwowzór | |
DWOJE NA HUŚTAWCE | |
Dramat | |
Autor | William Gibson |
Przekład | Małgorzata Semil |
Przekład | Karol Jakubowicz |
Patrz także:schowaj
- 1976Spektakl telewizyjny / William Gibson / Krzysztof Kieślowski
- 1990Spektakl telewizyjny / William Gibson / Waldemar Dziki