SŁAWEK I SŁAWKA

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1997
• Premiera:
  1997. 10. 17
• 52 min

Dramat kobiety i mężczyzny, których dawno temu coś mogło połączyć, a teraz wszystko wydaje się dzielić, ilustruje stan uczuć i umysłów ludzi żyjących w Polsce na przełomie lat 80. i 90. Opublikowana w 1988 r. sztuka "Sławek i Sławka" wpisuje się - podobnie jak prezentowane wcześniej w Teatrze TV "Śniadanie do łóżka" - we współczesny nurt dramaturgii Tomasza Łubieńskiego (ur. 1939). Autor głośnych szkiców historiozoficznych ("Bić się, czy nie bić?", "Czerwonobiały", "Bohaterowie naszych czasów") i sztuk historycznych ("Zegary", "Koczowisko"), w dramatach o tematyce współczesnej daje równie wnikliwą diagnozę postaw życiowych rodaków, skomplikowanych racji, skłębionych emocji, kompleksów i często zawiedzionych nadziei. Sławka ma za sobą lata walki o przetrwanie na wymarzonym Zachodzie, uwieńczone powrotem do kraju. Jest, jak można sądzić, kobietą sukcesu - mieszka w ogromnym, luksusowo urządzonym domu, wygląda świetnie. Sławek, który odwiedza ją w Warszawie, obciążony wszystkimi kompleksami prowincji, czuje się podwójnie skrępowany - wspaniałością wnętrza i nowym wizerunkiem gospodyni. On ma w pamięci zupełnie inną osobę, tamtą dziewczynę, która jechała z nim nocnym pociągiem w góry, rozbudzającą najgorętsze młodzieńcze pragnienia. Sławka dzisiejsza, pewna siebie, brutalnie szczera, nieosiągalna - budzi w nim tylko gorycz i agresję. "Powróciłaś, bo teraz i u nas zaczęły się luksusy, na które was stać... Ja mam dosyć tej waszej łaski i niełaski, wyliczania, zapraszania, ziewania, przepytywania, paczkowania, pocztówkowania, prezencików"... - wykrzykuje w złości. Jest bliski tego, by gwałtem wyegzekwować to, czego nie dał mu los. Później jednak przychodzi refleksja, jaką cenę kobieta musi zapłacić i płaci nadal za to, że udało jej się wyrwać do "lepszego świata". Zastanawia się, jaką rolę odgrywa w jej życiu tajemniczy Wujek, z którym powróciła do kraju. Co znaczą dziwne głuche telefony i co przyniesie im obojgu spotkanie po latach - tylko wspomnienia czy może jeszcze jedną szansę. Pełen niedopowiedzeń dialog niczego nie rozstrzyga, choć wiele sugeruje. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj