SKARBY KRÓLA MIDASA

• Spektakl telewizyjny
• Rok produkcji:
  1997
• Premiera:
  1998. 01. 01
• 24 min

Bajecznie kolorowe, wysmakowane plastycznie widowisko, nawiązujące do charakterystycznych motywów sztuki greckiej - na motywach opowiadania Nathaniela Hawthorne'a (1804-64) "Złotodajna moc" z tomu "Opowieści z zaczarowanego lasu". Pisarz, który po ukazaniu się jego "Szkarłatnej litery" stał się wielką postacią literatury amerykańskiej niemal z dnia na dzień, w swojej twórczości dla dorosłych podejmował wielkie problemy moralne. Do młodych czytelników adresowane są dwa tomy mitów greckich, "Księga cudów" i "Opowieści...", dedykowane synowi Julianowi. Hawthorne pisał je szybko i z przyjemnością, przekonany, że wiele nieśmiertelnych mitów towarzyszących ludzkości od zarania pomoże dzieciom zrozumieć świat, bo właśnie najmłodsi mają instynktowne wyczucie tego co głębokie i ważne.
Król Midas bardziej niż cokolwiek na świecie kochał złoto. Tylko jedna jedyna osoba była dla niego ważniejsza niż szlachetny kruszec - jego mała córeczka. Śliczna Złotorzęsa również bardzo kochała swego ojca, choć miał dla niej mało czasu, bo wciąż oddawał się królewskim obowiązkom: pozowaniu do portretu, ważeniu złota i przesiadywaniu w skarbcu. Gdy któregoś dnia królewna opowiedziała mu swój dziwny sen i ofiarowała różę, tylko westchnął - gdyby ten kwiat był tak złoty jak wygląda, byłby wart zbierania... Choć prawdę mówiąc, król był już znużony ciągłym zbieraniem skarbów, dlatego zapragnął mieć je w zasięgu ręki, chciał, aby wszystko, czego dotknie, zamieniało się w złoto. Tajemniczy Nieznajomy, który nagle pojawił się w blasku błyskawic, obiecał obdarzyć go złototwórczą mocą. I nazajutrz o świcie spełnił się cud, w złote bryły zmieniły się róże, owoce, chleb, wszystko, na czym spoczęły dłonie Midasa. Niestety, złotym posągiem stała się również jego ukochana córeczka, którą chciał przytulić. Dopiero wówczas chciwiec zrozumiał, o jaki zgubny dar poprosił i jak bardzo był głupi, nie doceniając najprostszych, najważniejszych rzeczy na świecie, jak szklanka czystej wody, kromka chleba, dziecko pełne wdzięku, serdeczności i radości. Gdy w skarbcu, który przestał cieszyć królewskie oko, znów pojawił się Nieznajomy, zrozpaczony Midas już wiedział, o co go poprosić. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj