HABEMUS PAPAM
- Serial dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1998
- Gatunek:Film biograficzny
Cykl sześciu filmów dokumentalnych powstał z okazji 20. rocznicy pontyfikatu Jana Pawła II, którego wizyty w ojczystym kraju - zdaniem autorów - wyznaczają kolejne etapy dwóch dekad polskiej historii. Przypominają oni te wydarzenia, ich atmosferę i przebieg. Umiejscawiają je na politycznym i społecznym tle, oceniają poprzez opinie kilku wybranych osób. (źródło: www.tvp.com.pl)
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Realizacja
- Konsultacjascenariuszowahistoryczna
- Redakcja
- Zdjęcia
- Dźwięk
- Opracowanie muzyczneEwa Zając
- Animacja
- Montaż
- Kierownictwo produkcji
- Współpraca produkcyjna
- Produkcja
- Lektor
- Bohater
DZIEWIĘĆ DNI, KTÓRE WSTRZASNĘŁY KRAJEM (1)
- Odcinek serialu
- 15 min
Część pierwszą rozpoczyna przypomnienie rzeczywistości drugiej połowy lat 70. Był to w Polsce czas triumfującego socjalizmu. Ruszyła Huta "Katowice", Mirosław Hermaszewski poleciał w kosmos, do konstytucji wprowadzono poprawki jeszcze silniej wiążące nasz kraj ze Związkiem Radzieckim. Do PZPR należało 8 mln ludzi i nawet protesty robotnicze odbywały się pod hasłem: "socjalizm tak, wypaczenia nie". I oto 16 października 1978 roku papieżem wybrano Polaka. Wszyscy byli tym poruszeni, także partyjni towarzysze. W przeciwieństwie do innych krajów tzw. bloku państw socjalistycznych, w Polsce istniał bardzo silny Kościół katolicki. Ten wybór mógł go jeszcze umocnić. O swoich reakcjach na wyniesienie Jana Pawła II na Stolicę Apostolską mówią: ks. kardynał Józef Glemp, Krzysztof Zanussi, ks. Zdzisław Król, ks. prof. Antoni Lewek, Władysław Frasyniuk i Lech Wałęsa. 2 czerwca 1979 roku Karol Wojtyła po raz pierwszy przybył do Polski jako Jan Paweł II. W ciągu 9 dni odwiedził 8 miast. Wszędzie przyjmowany entuzjastycznie niósł słowa miłości i wiary, rodzące nadzieję i wolę działania.
MOCNI TOBĄ (2)
- Odcinek serialu
- 15 min
Kolejna część cyklu przypomina wydarzenia związane z drugą wizytą Ojca Świętego w Polsce. Władze zaczęły o nią zabiegać wkrótce po ogłoszeniu stanu wojennego. Bojkotowane na arenie międzynarodowej liczyły, że pielgrzymka papieża uwiarygodni je w świecie. Hierarchia kościelna także pragnęła tej wizyty: Jan Paweł II miał dać wiernym nadzieję, impuls do wytrwania. Kościół jednak optował za rokiem 1983, licząc na złagodzenie do tego czasu rygorów stanu wojennego, co umożliwiłoby wiernym masowe uczestnictwo w uroczystościach religijnych. Ostatecznie papież przyjechał do Polski 16 czerwca 1983 roku. W homiliach zwracał się wprost do tych, którzy najboleśniej czują cierpki smak zawodu, upokorzenia, cierpienia, pozbawienia wolności, krzywdy, podeptanej godności człowieka. Na koniec zaś wyraził nadzieję, że ten trudny moment w dziejach kraju może stać się drogą do społecznej odnowy, której początek stanowią umowy społeczne zawarte przez przedstawicieli władzy państwowej i przedstawicieli świata pracy. W opinii ludzi ówczesnej opozycji Jan Paweł II swoją drugą pielgrzymką do ojczyzny przyśpieszył bieg zdarzeń, lecz uchronił rodaków od krwi, dał nadzieję i wskazywał drogę cierpliwości, bez zbytecznych ofiar. Miesiąc po jego wyjeździe zwolniono większość internowanych, uchylono zawieszenie znaczącej części stowarzyszeń, wprowadzono dalsze ułatwienia w obrocie pocztowym. Wydarzenia te wspominają, oceniają ich przebieg, atmosferę i znaczenie: ks. kardynał Józef Glemp, Krzysztof Zanussi, Władysław Frasyniuk, Lech Wałęsa, ks. prof. Antoni Lewek i ks. Zdzisław Król.
PRZYWRÓCIĆ NADZIEJĘ (3)
- Odcinek serialu
- 15 min
Rada Państwa zniosła stan wojenny wkrótce po zakończeniu drugiej wizyty Jana Pawła II, sytuacja w kraju niewiele się jednak zmieniła. Trwał permanentny kryzys gospodarczy. Aparat bezpieczeństwa tępił wszelkie próby oporu. Dla wiernych - i nie tylko dla nich - swoistą odtrutką stały się tzw. Msze za Ojczyznę, z których najdonioślejsze znaczenie zyskały te odprawiane przez ks. Jerzego Popiełuszkę na warszawskim Żoliborzu. Bestialskie zamordowanie kapłana w 1984 roku przez pracowników SB było dla wiernych szokiem, wstrząsem dla całego kraju. Odbierało nadzieję. W 1987 roku Jan Paweł II przybył, by tę nadzieję przywrócić. Otwarcie domagał się realizacji Porozumień Gdańskich i cofnięcia delegalizacji "Solidarności". Do młodzieży zebranej na Westerplatte mówił o powinności, od której nie można zdezerterować, zachęcając do walki o ludzkie prawa. Modlił się nad grobem zamordowanego kapłana. W trzecim odcinku cyklu kolejną wizytę Jana Pawła II w kraju wspominają i oceniają: ks. prof. Antoni Lewek, ks. kardynał Józef Glemp, Krzysztof Zanussi, Władysław Frasyniuk, Lech Wałęsa i ks. Zdzisław Król.
NOWY CZAS, NOWE LEKCJE (4)
- Odcinek serialu
- 15 min
Wysiłki "Solidarności" dały oczekiwane owoce w 1989 roku. Komuniści zdecydowali podzielić się władzą. Sukces opozycji w Polsce spowodował aktywizację środowisk opozycyjnych w pozostałych krajach Europy Wschodniej, dając początek tzw. Jesieni Narodów. Zmiany nastąpiły na Węgrzech, w Czechosłowacji, Rumunii. Na koniec runął mur berliński i doszło do połączenia obu państwa niemieckich. Jan Paweł II przybywając do Polski w czerwcu 1991 roku zastał więc nowy kraj, w nowej Europie, z innymi już problemami. W kolejnym odcinku cyklu, wspominając czwartą pielgrzymkę Ojca Świętego, prymas Józef Glemp, Krzysztof Zanussi, Władysław Frasyniuk, ks. prof. Antoni Lewek, ks. Zdzisław Król i Lech Wałęsa zwracają uwagę na to, co ich zdaniem było w niej najistotniejsze. Tak więc przede wszystkim to, że w sytuacji, gdy Kościół w ludziach pragnących do woli korzystać z wolności budził niechęć powtarzając, iż nie wszystko wolno, papież umocnił stanowisko kleru i przypomniał wiernym Dekalog. Spotkał się z mniejszościami narodowymi - Ukraińcami, Litwinami i Żydami - podkreślając konieczność przełamania wynikających z przeszłości napięć, zgodnego współżycia i współpracy, także z sąsiadmi. Stwierdził też z naciskiem, że Polacy nie muszą wchodzić do Europy, bo w niej są i ją tworzyli.
PO DRODZE (5)
- Odcinek serialu
- 15 min
W maju 1995 roku Jan Paweł II wizytę na Słowacji połączył z krótką wizytą duszpasterską w Polsce. Odwiedził Skoczów, Żywiec i Bielsko-Białą. Przyjechał na bardzo mu bliskie tereny, w okolice Bramy Morawskiej, przez którą przed wiekami Ewangelia dotarła do Polaków. Zwracając się do wiernych mówił o ładzie moralnym. Nauczał, że trzeba być człowiekiem sumienia, tzn. słuchać głosu sumienia w każdej sytuacji, angażować się w dobro i pomnażać je. W kolejnym odcinku cyklu wydarzenie to komentują ks. Zdzisław Król, Krzysztof Zanussi, prof. Leszek Kołakowski, Władysław Frasyniuk i Lech Wałęsa. Dwaj pierwsi zwracają uwagę na to, że obejmując Stolicę Piotrową Karol Wojtyła do osobistych wyrzeczeń dołączył też konieczność opuszczenia kraju, przyjaciół i ukochanych gór, po których chętnie wędrował od czasów wczesnej młodości. Prof. Kołakowski natomiast mówi o osobowości i fenomenie papieża, wskazując zwłaszcza bezgraniczną wiarę Jana Pawła II w Boga i jego miłość, a za fakt szczególnie istotny uznaje to, że Ojciec Święty zwraca się do biednych, zachęcając ich, by walczyli o swoje prawa i upominali się o swoje miejsce na Ziemi.
CZY UMIECIE JESZCZE SŁUCHAĆ? (6)
- Odcinek serialu
- 15 min
W 1993 roku gabinet Hanny Suchockiej podpisał konkordat ze Stolicą Apostolską. Na akt ten stronnictwa lewicowe podjęły zmasowany atak przeciwstawiając się jego ratyfikacji. Ogromne kontrowersje budził też projekt wprowadzenia zakazu aborcji. Kiedy w czerwcu 1997 roku Jan Paweł II po raz szósty przyjechł do Polski, obie te kwestie były ciągle aktualne. Nie dane mu więc było skupić się wyłącznie na sprawach duchowych. W ostatnim już odcinku cyklu prymas Józef Glemp, ks. Zdzisław Król, Antoni Styczula i Krzysztof Zanussi, wspominając i komentując tę pielgrzymkę Ojca Świętego do Polski, zwracają zwłaszcza uwagę na to, co powiedział w Gnieźnie, Zakopanem oraz Wrocławiu i Kaliszu. Wyprzedzając dyskusję o Zjednoczonej Europie wskazał wartości chrześcijańskie jako jej spoiwo. Przypomniał, że religia jest wyrazem wiary w tym obszarze ludzkiego działania, które wykracza poza politykę i spory. Potępił aborcję. Wyraził pragnienie, by jego rodacy stanowili silny moralnie naród, znający swoje korzenie i czerpiący z nich siłę moralną. Prezydent Aleksander Kwaśniewski ratyfikował konkordat, by - jak komentował - przyniósł pokój i pojednanie.
