HAŚKA
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1998
- Gatunek:Film o sztuce, Film biograficzny
- 30 min
Nie jest to biografia poetki, lecz opowieść o Halinie Poświatowskiej - dziewczynce, dziewczynie, młodej kobiecie. Aktorka Dorota Landowska, przygotowując wybór jej wierszy na scenę, dociera do bliskich i przyjaciół Haśki, by dowiedzieć się, jaki jej obraz pozostał w ich pamięci. Jedzie więc śladem poetki do jej rodzinnej Częstochowy i ukochanego Krakowa, odwiedza miejsca, w których bywała. Rozmawia z bratem Poświatowskiej Zbigniewem Mygą, jej przyjaciółmi i znajomymi: Ludmiłą Waluszewską, Leopoldem Zgodą, Janem Adamskim, Ryszardem Kłysiem i Beatą Szymańską-Aleksandrowicz. Rozmowy te przeplata recytacją fragmentów "Opowieści dla Przyjaciela", "Jestem Julią" i "Wiecznego finału", by na koniec spytać Zofię Kucównę, jaki w jej odczuciu jest dziś odbiór tych wierszy i czy są one nadal czytane, czego sprawdzianem mogą być wybory dokonywane przez kandydatów do warszawskiej PWST. Jaka więc była Haśka - w domu, szpitalu, na studiach i po nich? Ciężko chora, od dzieciństwa. Obdarzona talentem, który już wtedy się objawił. Była wielką indywidualnością. Piękna, inteligentna i mądra. Starała się żyć normalnie, pełnią życia, lecz wiedziała, że nosi na sobie stygmat przedwczesnej śmierci. Szkoda jej było czasu na głupie rozmowy. Ukończyła studia filozoficzne, wybrała jednak poezję. Ciągle pisała, jakby w gorączkowym pośpiechu, z ogromną szczerością odsłaniając stany swego ducha - radości życia i miłosnych uniesień, tak bardzo niewskazanych dla jej chorego serca. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseriaw napisach określenie funkcji: Realizacja
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Współpraca operatorska
- Opracowanie muzyczne
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowaJanusz Wichowski
- Montaż
- Kierownictwo produkcji
- ProdukcjaTelewizja Polska - I Program
- Bohaterka
- Wystąpili (-ił, -iła)