DZIECKO Z KATALOGU

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1994
• Gatunek:
  Film o sztuce, Film biograficzny
• 50 min

Amerykańska aktorka z Nowego Jorku zgłosiła się w 1945 roku do organizacji przybranych rodziców, żeby zaopiekować się osieroconym przez wojnę dzieckiem w Europie. Przyszłam do biura po dziecko - powiedziała. Wtedy pokazano jej zdjęcia. Wybrała od razu. Tłumaczono jej, że ten akurat chłopiec jest chory, nie wiadomo czy przeżyje, ma dopiero 3 lata itd. Ale Joan była uparta, Zdobyłam go - mówi realizatorom filmu. I tak zaczęła się ta niezwykła historia. Korespondencyjna. Ona pisała listy do Polski, tam tłumaczono je i odczytywano małemu Tomkowi. Z przerwą na kilka lat zimnej wojny. Malec spędzał czas w sanatoriach i szpitalach i przyzwyczaił się do przybranej, dalekiej matki. Poznawali się wzajemnie poprzez listy. A po wielu, wielu latach on miał okazję pojechać do niej i nastąpiło wzruszające spotkanie. Tak można przedstawić treść filmu. Ale byłby to obraz dalece uproszczony, uboższy o kontakt z niezwykłą osobowością bohatera. Bo Tomasz Machciński na pewno jest człowiekiem niezwykłym. Artysta fotografik, z wykształcenia operator maszyn biurowych, inscenizuje swoją postać i przeistacza się w wybrane osoby - z historii, literatury. Mistrz mistyfikacji, utożsamiania się z każdą taką postacią, robi serię zdjęć. Jest znanym i cenionym artystą w tzw. obiegu awangardowym. Film przedstawia jego nieznaną biografię. Relacje - syna i przybranej matki - uzupełniają się wzajemnie. Przybliżają człowieka, który mówi, że jego największą wartością jest ludzka umiejętność korzystania z życia - takiego, jakie mu się przydarzyło. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj