MIEĆ SZCZĘŚCIE

w WIELKA MAŁA EMIGRACJA

• Film dokumentalny
• Rok produkcji:
  1996
• 22 min.

Bohater filmu urodził się na Syberii, dokąd pojechała jego matka w ślad za mężem-zesłańcem. To był rok 1918, gdy wybuchła rewolucja, całej rodzinie udało się przedostać przez Japonię do Stanów. Stamtąd ojciec-patriota zarządził powrót do wyzwolonej ojczyzny. Józef Suchenek-Suchecki wstąpił do podchorążówki Marynarki Wojennej. Po pierwszym roku jej słuchacze wypłynęli w szkolny rejs na Morze Śródziemne. To był wrzesień roku 1939. W Casablance zastała ich wojna. Przetransportowano ich do Anglii, gdzie kontynuowali szkolenie. Był to najcięższy okres naszego życia - wspomina. Nie znali wtedy angielskiego. Noce spędzali na wertowaniu słownika. Bohater ze swoją przyszłą żoną na randkę umawiał się na migi. Wtedy Polacy byli jedynymi aliantami Brytyjczyków, i traktowano ich wyjątkowo - nawet taksówkarze nie ządali zapłaty za kurs. To były dobre czasy, ale niezbyt długie. Potem było pływanie w konwojach atlantyckich - żmudne, nudne, ciągłe wypatrywanie samolotów i okrętów podwodnych. Szczęśliwe były postoje w Londonderry, gdzie zaopatrywali się w świeże jajka i owoce, wtedy codziennie można było jeść kogel mogel nawet z sześciu jaj. Następnie konwoje wiodły do Murmańska. Niszczyciel "Garland" zyskał fantastyczna sławę, na wielu okrętach straty były znaczne, a oni po prostu mieli szczęście - cały czas była mgła. W 1943 roku Józef Suchenek-Suchecki ożenił się. Jemu przypadło prowadzenie kompanii honorowej, kiedy przewożono ciało generała Sikorskiego przez Plymouth. Następnie wszystkie polskie okręty brały udział w inwazji w Normandii. Walki na wybrzeżu oglądał jak film, byli tak blisko brzegu. Józef Suchenek-Suchecki wspomina wojenne lata dziś w swoim domu w Anglii. Zdecydował się na pozostanie, kiedy już wiedział, że powojenna Polska będzie nie taka, na jaką czekał. Dużo kolegów zginęło, mnie nic się nie stało - mówi. Swój krzyż Walecznych odesłał siostrom, które walczyły w Powstaniu Warszawskim. W dalszym ciągu czuję się winny - starszy pan nie kryje łez - że ludzie tacy jak my, specjalnie wyszkoleni, nowocześnie uzbrojeni, umundurowani, pozostali z daleka od wojny, podczas gdy tam walczyła ludność cywilna, dzieciaki.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj