MAGIA LALKI

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1997
• Barwny, 39 min

W 1997 roku w Budapeszcie odbywał się kongres Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów Lalek UNIMA, podczas którego prezentowano wielką, retrospektywną Wystawę Polskich Teatrów Lalkowych, przygotowaną z okazji ich pięćdziesięciolecia. Dla realizatorek filmu stała się ona okazją do pokazania, w sposób przekrojowy, dziejów tego gatunku teatru w Polsce po II wojnie światowej, jego dorobku i rozwoju - od niezwykle ważnego, choć nieco marginalnie traktowanego teatru wyłącznie dla widowni dziecięcej, po wyrafinowaną sztukę i awangardę dla dorosłej publiczności. Autorki odwiedziły również w łódzkim Muzeum Archeologicznym wystawę prac Kazimierza Mikulskiego, związanego z krakowską "Groteską", ogólnopolskie centrum dokumentacji prac teatrów lalek przy Teatrze "Arlekin" w Łodzi, a także warszawski Teatr Mały, gdzie od pewnego czasu odbywają się przeglądy najciekawszych spektakli lalkowych z całej Polski. Poprzez prezentację eksponatów, zdjęć, fragmentów spektakli i rozmowy ze spotkanymi w odwiedzanych miejscach artystami, pokazują też sylwetki najświetniejszych twórców tego gatunku teatru oraz szkolnictwo przygotowujące do pracy z lalką. Historię polskiego teatru lalkowego tworzą: najstarszy, jeszcze przedwojenny, warszawski "Baj" i jego twórca Krzysztof Niesiołowski, działający również w stolicy teatr "Lalka" z Adamem Kilianem i Janem Wilkowskim oraz "Guliwer", krakowska "Groteska" z Kazimierzem Mikulskim i Jerzym Skarzyńskim, łódzkie "Arlekin" i "Pinokio", poznański - nieistniejący już - "Marcinek" z Leokadią Serafinowicz i Wojciechem Wieczorkiewiczem, Białostocki Teatr Lalek, "Rabcio" w Rabce, "Banialuka" w Bielsku-Białej, rzeszowski "Kacperek", katowickie "Ateneum", teatr Dzieci Zagłębia z nieżyjącym już wieloletnim dyrektorem i reżyserem Janem Dormanem, wielkim reformatorem spektakli dla widowni dziecięcej. Teraźniejszość polskiego teatru lalkowego to także takie placówki, jak Wrocławski Teatr Lalek specjalizujący się w eksperymentalnych spektaklach dla widowni dorosłej, powstała w miejsce poznańskiego "Marcinka" Scena Animacji, którą prowadzi Janusz Ryl-Krystianowski, łódzki "Teatr Ognia i Papieru" Grzegorza Kwiecińskiego reprezentujący mało jeszcze w Polsce popularny typ teatru ulicznego, "Towarzystwo Wierszalin" Piotra Tomaszuka integralnie łączące teatr dramatyczny z lalkowym i wreszcie jeden z najciekawszych teatrów w Polsce - podbiałostocki "Zusno 3/4" Krzysztofa Raua. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj