W STRONĘ POLSKI

• Cykl dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2007-2008
• Barwny, 12 odcinków x 26 min

Cykl ukazuje cudzoziemców, którzy wybrali Polskę jako nową ojczyznę. Każdy odcinek jest poświęcony innej osobie. Bohaterowie pochodzą z wielu krajów, mają różne wykształcenie, odmienne powody przyjazdu do Polski, mieszkają w różnych częściach kraju, różne są też ich opinie o nowej ojczyźnie. Poszczególne odcinki przedstawiają dzień z życia bohatera w miejscu, w którym przebywa w Polsce, powody przyjazdu, wypowiedzi ludzi z otoczenia, portret miejsca, z którego bohater pochodzi, a także jego własne opinie na temat tych miejsc i obecnej sytuacji życiowej.

Bohaterowie odcinków:
Mamadou Diouf - dr weterynarii, muzyk, DJ z Senegalu Urodził się w Senegalu w małej wiosce bez szkoły. Życiową szansę dał mu kuzyn, który zabrał go do Dakaru. Tam, wychowany w duchu chrześcijańskim Mamadou, zetknął się z islamem. Chodził równocześnie do szkoły francuskiej i koranicznej. W 1983 r. rząd senegalski wysłał go na studia weterynaryjne do Polski. Po magisterium wrócił do Senegalu, ale posady w zawodzie nie znalazł. Postanowił robić w Polsce doktorat. Uzyskał go w 2000 r. Jednak w zawodzie nigdy nie pracował. Mauretańczyk Becaye Aw, muzyk, student ówczesnego SGPiS, namówił go do grania i śpiewania. Pierwszy raz Mamadou wystąpił w akademiku na Madalińskiego. Z pomocą dziennikarza Polskiego Radia Włodzimierza Kleszcza założył swój pierwszy zespół Pol-Ska, współpracował z Włodzimierzem Kiniorskim (Kiniorem), przez 5 lat grał z Voo Voo Wojtka Waglewskiego, śpiewał z Anną Marią Jopek i FISZem. Obecnie śpiewa i gra na instrumentach perkusyjnych z grupami Tam Tam Project i Djolof-Man. W Jazz Radiu ma audycję, gdzie propaguje rytmy arabsko-indyjsko-karaibsko-afrykańskie. Prowadzi jako DJ muzyczne imprezy w klubach. Na portalu www.afryka.org, działającym na rzecz poprawy wizerunku Afryki, publikuje blog, wiersze, recenzje płyt. Wydał kilka własnych płyt, powstały też wideoklipy z udziałem jego zespołu. Samotny, pomaga rodzinie w Senegalu. Jest obywatelem Polski - żartuje, że zarazem III i IV RP, jako że na dokumencie o przyznaniu obywatelstwa widnieją podpisy prezydentów Kwaśniewskiego i Kaczyńskiego.
Miho Iwata - tancerka z Japonii (ur. 1962 w Ichinmiya-shi, Japonia) - artystka performer, choreograf i scenograf. Od 1986 mieszka i tworzy w Krakowie. Ukończyła architekturę na Uniwersytecie w Kioto, studiowała także filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Występuje na licznych performance'ach, koncertach i festiwalach w Polsce i za granicą. Współpracuje z polskimi kompozytorami i muzykami.
Simon Lucas - przedsiębiorca z Australii Szef firmy farmaceutycznej i fundacji Symphar prowadzącej m.in. muzykoterapię. SymPhar jest młodą firmą farmaceutyczną z australijskimi korzeniami, którą prowadzą Beata Durczak, Michael Seegy i Simon Lucas. Dostarczają na polski rynek leki, wspierają akcję Polskiej Akcji Humanitarnej Pajacyk, której zadaniem jest pomoc niedożywionym dzieciom. Sponsorują wystawy, wspierają i kolekcjonują sztukę, a celem najnowszego projektu SymPhar - Muzykoterapia w szpitalach (cykl koncertów) realizowanego wraz z Nową Orkiestrą Kameralną - jest pomoc pacjentom w powrocie do zdrowie.
Peter Stratenwerth - rolnik ze Szwajcarii Wspólnie z żoną Ewą Smuk-Stratenwerth, antropologiem, prowadzą gospodarstwo ekologiczne we wsi Grzybów pod Płockiem. Peter pochodzi z Bazylei. Jego ojciec wykłada prawo na uniwersytecie, mama jest psychoterapeutką, brat reżyserem teatralnym, siostra dziennikarzem. On nie chciał żyć - jak oni. Od młodych lat uczestniczył w manifestacjach Zielonych i Green Peace - przeciwko elektrowniom atomowym i w obronie ginących gatunków zwierząt. Na jednej z manifestacji poznał ludzi, którzy opowiedzieli mu o Rudolfie Steinerze, austriackim przyrodniku i filozofie, który już w latach 20. przepowiedział zagrożenia wynikające z nowoczesnych metod stosowanych w rolnictwie oraz efekty używania pestycydów, które zmieniają skład gleb, wód i atmosfery. Peter przez osiem lat uczył się rolnictwa ekologicznego i bezpiecznych dla gleby metod jej uprawy. Po skończeniu szkoły rolnictwa biodynamicznego (jedna z pierwszych na świecie), ojciec w nagrodę chciał mu zafundować wycieczkę - w dowolne miejsce na świecie. Peter wybrał jednak Kobierzyce pod Wrocławiem, gdzie w 1924 r. odbyła się pierwsza konferencja ekologiczna, na której wykłady wygłaszał sam Rudolf Steiner. Po kilkunastu latach Peter załadował do starej ciężarówki zielony stół, orzechową komodę, książki i przyjechał do Polski, gdzie kupił ziemię. Przez pierwsze lata było ciężko. Mieszkał w jednej izbie z kurami, nie miał bieżącej wody i kanalizacji. Poświęcił się całkowicie gospodarstwu. Oczyszczał glebę, wypiekał chleb, robił sery, które co tydzień przywoził do stolicy i sprzedawał. Obecnie prowadzi gospodarstwo ekologiczne oraz sprzedaje własnoręcznie wypiekany chleb w Warszawie.
John Borell - dziennikarz z Anglii Urodził się w Anglii, ale gdy miał 2 lata, rodzice zabrali go do USA. Potem rodzina pojechała do Nowej Zelandii. John miał wtedy 5 lat. Dlatego nie uważa, że jest Anglikiem, lecz Nowozelandczykiem. Ma dwa paszporty - angielski i nowozelandzki. Rozpoczął pracę jako dziennikarz w wieku 18 lat, w wieku 20 lat wyjechał do Australii, gdzie pracował w ogólnokrajowym dzienniku. Po Australii była Afryka i praca w Reuters, The Economist, BBC, The Guardian i Time Magazine. Był szefem biura Time Magazine na Afrykę, potem na Bliski Wschód # w Bejrucie w czasach inwazji izraelskiej. Był też korespondentem wojennym. Następnie został szefem biura na Amerykę Południową - mieszkał w Meksyku, ale obsługiwał cały kontynent. Wtedy poznał Ryszarda Kapuścińskiego, który jak on pracował w tym samym czasie w Etiopii i Angoli. Potem była praca w Nowym Jorku, a następnie Wiedeń, gdzie pełnił funkcję szefa biura Time Magazine na Europę Wschodnią. Był to już rok 1989. Pisał o Okrągłym Stole, robił wywiady z politykami - Jaruzelskim, Mazowieckim, Wałęsą. W 1989 roku postanowił zamieszkać na Kaszubach, obecnie prowadzi pensjonat, importuje wina, prowadzi lokalną gazetę Express Kaszubski. Ma polską żonę, którą poznał w Afryce, oraz dwóch synów w wieku 13 i 15 lat.
Katja Sadziak - projektant wnętrz ze Szwecji Urodziła się w Szwecji w prowincji Smalandia (południowa Szwecja). Studiowała projektowanie wnętrz na Kingston University w Londynie. Pisała pracę dyplomową "Warsaw, a city of change" (Warszawa, miasto zmian) o powojennej odbudowie Warszawy i przemianach, jakie zaszły w tym mieście. Jako projektantka wnętrz pracuje od 9 lat. Realizowała projekty architektoniczne w Wielkiej Brytanii, potem w Warszawie, m.in. dla Agory, pracowała w Dom Studio w Warszawie, także w firmie Svoboda produkującej meble biurowe. Obecnie pracuje nad projektami w Polsce, Szwecji i Chorwacji. Jest współzałożycielką Scandinavian Living - pracowni projektowania w podwarszawskim Konstancinie, z którą regularnie współpracuje. Interesuje się architekturą i projektowaniem, szczególnie skandynawskim lat 50., zbiera stare meble, łącząc je ze współczesnym wystrojem, zajmuje się też renowacją. Jeździ na koniach, na nartach, na rowerze, uczęszcza na zajęcia fitness. Ma męża Adama (pracuje jako finansista) i dwóch synów: Oskar (6 lat) i Noel (4 lata).
Wasyl Iwasyutyn - budowlaniec z Ukrainy Obywatel Ukrainy, mieszka we Wrocławiu. Wiek - ok. 40 lat. Do Polski pierwszy raz przyjechał 17 lat temu, na stałe od 9 lat. Prowadzi firmę budowlaną, specjalizuje się w robotach wykończeniowych, m.in. układaniu glazury. Zatrudnia kilkanaście osób. Nauczył fachu wielu ludzi, w tym także młodych Polaków. Zmaga się z jednym poważnym problemem - mimo że ma legalnie działającą firmę i prowadzi legalne interesy, wciąż nie posiada prawa stałego pobytu w Polsce.
Jim Parton - pisarz z Anglii Londyńczyk, 48 lat. W 2007 r. w Piotrowicach Nyskich, małej wsi przy granicy z Czechami kupił 50-pokojowy zameczek w ruinie. Żonaty z Polką. Mają dwójkę dzieci, mieszkają w kilku nadających się do tego celu pomieszczeniach pałacyku, który zamierzają wyremontować i przywrócić mu dawną urodę. W chwilach wolnych od remontu zajmuje się pisarstwem.
Saeid Abdelrazek - lekarz z Libii Lekarz, pracownik naukowy Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, piłkarz. Jako dziecko dobrze się uczył, co umożliwiło mu dostanie się na studia. Po ich zakończeniu przyjechał do Polski, gdzie skończył studium języka polskiego. Potem zrobił specjalizację w Białymstoku. Tu pozostał w Zakładzie Medycyny Nuklearnej. Saeid cały czas się szkoli, jeździ na różne zjazdy, sympozja, uczy studentów. Jest w trakcie przygotowań do habilitacji, chociaż nie ma jeszcze otwartego przewodu. Jest jedynym pracownikiem naukowym w historii Akademii Medycznej, który ma 3 specjalizacje: medycyna nuklearna, endokrynologia, interna. Jego hobby to piłka nożna, grał w I lidze w Libii, obecnie gra w lidze okręgowej oraz w rozgrywkach lekarskich.
Hugo Kowalczuk - nauczyciel z Argentyny Urodził się w 1967 r. w La Plata, miasteczku na południe od Buenos Aires. Spędził tam pierwsze 2 lata, potem jego rodzina przeniosła się do Buenos. Ukończył technikum elektroniczne, wtedy fascynowały go nauki ścisłe. Ale na uniwersytecie odkrył, że bardziej jest humanistą. Zaczął interesować się socjologią, psychologią, historią. Studiował socjologię w Buenos Aires. W tym czasie planował przyjechać do Europy na wakacje na 3 miesiące, także do Polski - ze względu na ojca, który był Polakiem. Oszczędzał na to przez kilka lat. I przyjechał, w planie były tylko wakacje - ale został na stałe. Najpierw dotarł do Moskwy, potem do Warszawy. Chciał przede wszystkim nauczyć się polskiego, pojechał więc do Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców w Łodzi, najpierw na kurs miesięczny, potem na roczny. Bardzo mu się tam podobało. Podczas tego kursu dowiedział się dużo o Polsce, poznał wielu ludzi - słynny łódzki akademik dawał taką możliwość. Na 10 piętrach mieszkali ludzie z całego świata, z którymi rozmawiało się tylko po angielsku - a to najlepsza metoda nauki. Następnie dostał stypendium na studia filologiczne w Sosnowcu - skończył licencjat, potem po przerwie magisterium. W międzyczasie w stołówce uczelni poznał dziewczynę - Olę. Studiowała germanistykę, on studiował hiszpański w połączeniu z rosyjskim, który też bardzo lubi. Zaczęli rozmawiać i poznawać się coraz lepiej. Pobrali się, w 2004 r. urodził się syn. Żona uczy języka niemieckiego w liceum w Wiśle, obecnie jest na urlopie macierzyńskim - urodziło się im drugie dziecko. Dwa lata temu podjął pracę jako wykładowca hiszpańskiego w Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku Białej, koncentrując się głównie na aspektach tłumaczeniowych. Uczy też hiszpańskiego w prywatnej szkole językowej w Tychach i w Katowicach Europa 2000 - tam z kolei skupia się na stronie komunikatywności, na różnych poziomach.
Rafael Hiroshi Akahira - malarz z Francji (pół Japończyk) Grafik i malarz, jego ojciec jest Japończykiem, matka Francuzką. Urodził się w Paryżu, dorastał w Tokio. Od pięciu miesięcy mieszka w Łodzi. Żonaty z łodzianką, którą poznał we Francji. Mieszkali tam 5 lat. Przyjeżdżali tu odwiedzać jej rodziców. Polska od początku go intrygowała. Wiola dużo mu opowiadała o mentalności Polaków, a on niewiele rozumiał. Któregoś dnia powiedziała: "Jeśli tu trochę nie pomieszkasz, nie zrozumiesz". Rafael jest zafascynowany Łodzią. Dużo tu pracuje, maluje. Uwielbia łódzkie zakątki i lokale. Mieszkają przy ul. Bema w dzielnicy Julianów.
Barbara Różycka - pielęgniarka z Rosji (Obwód Kaliningradzki) Ok. 35 lat, rezolutna blondynka o miłej aparycji, w Polsce od 12 lat. Jej mąż Piotr obsługuje dźwigi portowe w Gdańsku. Barbara pracuje na oddziale gruźliczym Szpitala Zakaźnego w Gdańsku. Jedno z ich hobby to jazda na dużym i szybkim motorze, drugie - żaglówka. Czuje się Polką, ma polskie obywatelstwo.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj