GODZINA ŻYCIA - GODZINA ŚMIERCI

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1986
• Barwny, 25 min

Dwa dni z życia poety Stanisława Grochowiaka (1934-1976).
Dzień urodzin - 24 stycznia, realizowany był właśnie 24 stycznia w Lesznie. O swoim synu opowiada matka Pelagia Grochowiak. Mówi o tym, że był trzecim ukochanym dzieckiem, chociaż, gdy się urodził, był grubą kuleczką z oczami, jak szparki, a służąca na jego widok zareagowała słowami "taka ładna pani, a takie brzydkie dziecko urodziła"... Matka opowiada, że grał na pianinie, rysował, pisał śliczne wypracowania i wiersze, że dzieciństwo jego przypadło na czas wojny, powodując trwałe stany lękowe (do końca życia palił w nocy światło). O dniu śmierci Stanisława Grochowiaka opowiada przyjaciółka, autorka ilustracji do jego tomiku wierszy pt. "Biały bażant" - Maria Sołtyk. Ta część filmu została zrealizowana 2 września w Pustych Łąkach pod Warszawą, gdzie razem pod koniec życia poety zamieszkali, lecz niestety, nie dane było im cieszyć się tym domem. Maria Sołtyk wspomina wizytę w szpitalu, w Warszawie, 1 września. Mówi, że traciło się już ze Stanisławem Grochowiakiem kontakt, że wracając ulubionym jego Parkiem Łazienkowskim, czuła, iż jest to spacer ostatni... Rano 2 września, za pięć czwarta rano dostała ze szpitala telefon.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj