DEKALOG... PO DEKALOGU
- Cykl dokumentalny
- Rok produkcji:2008
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Pomysł cyklu
- Czołówka
PIERWSZE
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 30 min
Kolorowa karuzela świata kręci się coraz szybciej, przynosząc istny kalejdoskop doznań i wywołując kaskadę pragnień. Zabiegani i zagubieni w codzienności, zapominamy nie tylko o innych, ale nawet o sobie. W programie: historia Maćka - uśmiechniętego, energicznego socjologa z Gdańska. Pozornie nie ma w niej nic niezwykłego. Jak to w życiu: rozmowy, spotkania, pytania, wątpliwości. Czasem banalne, czasem ważne. Rytuał codziennych uników 30 - latka, który zmaga się z poczuciem winy i mozolnie pokonuje własne kompleksy i lęki. To film o codziennej tęsknocie, o dojmującej samotności w świecie wiary i uczuć, o poszukiwaniu Boga. "Ja się boję Pana Boga" - często powtarza Maciek. Całe 4 lata spędził w seminarium, z którego odszedł, gdy... się zakochał. Porzucił Boga dla kobiety. Potem zostawił ją dla innej. Jak to w życiu. Stwarzał sytuacje, budował więzi, a potem znikał. Może dlatego boi się Boga, ale pragnie Go odnaleźć i zrozumieć. Pomimo że czuje się opuszczony. Może to za karę? To film o zwątpieniu, które nie oznacza braku, ale bardzo ludzką słabość wiary. "Mój Bóg jest pełen sprzeczności, czasem mam wrażenie że w trąbę nas zrobił stwarzając i znikając" - tak bohater mówi o swojej wierze. Wykonał w życiu kilka ostrych zakrętów, jest trochę potłuczony przez los. Próbuje wyjść na prostą i czasem chyba za dużo myśli. Bada religijność bezdomnych i tańczy. Jak inaczej może ponownie odnaleźć siebie? "To chyba jest ważne znać swoje miejsce, czuć swych bliskich a nawet i swojego Boga" - powiada. To film o zwykłym człowieku, który błądzi i pyta... [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Oświetlenie
- Muzyka
- Dźwięk
- Udźwiękowienie
- Montaż
- Konsultacja
- Redakcja
- Kierownictwo produkcji
- Producent
- Produkcja
JA, BEZIMIENNY...
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 27 min
Pan Zbyszek w wieku 55 lat próbuje odnaleźć swoje prawdziwe korzenie, odkryć własną historię i odzyskać nadane mu przez rodziców imię. To prawdziwe, które wyznacza przecież tożsamość i które coś znaczy. To opowieść o tym, co czuje 55 - letni mężczyzna, kiedy jego umierająca matka nagle oznajmia mu, że nie jest jej prawdziwym synem. Nagle dowiedział się, że urodził się w rodzinie żydowskiej. W pamięci pojawiają się inne dni z dzieciństwa, gdy krzyczano za nim na podwórku "Żydek", a jego najukochańsza mama przepędzała chuliganów. Nawet kiedy dorastał, nie pytał. Tak było lepiej, bezpieczniej, wygodniej. A dzisiaj Zbyszek przypomina sobie wszystkich sąsiadów, zapisuje nazwiska i imiona ich dzieci - tych, które krzyczały za nim na podwórku. Chciałby ich odszukać i porozmawiać. Przestał chodzić do kościoła, a zaczął chodzić do synagogi. Sprawił sobie jarmułkę i namawia żonę do gotowania żydowskich potraw. Swoim wnuczkom opowiada o tym, czego sam nigdy nie przeżył, a przeczytał tylko w książkach. Chciałby, by były świadome i dumne z tego, że ich dziadek jest Żydem. Bardzo żałuje, że nie zaczął swych poszukiwań wcześniej, kiedy żyło więcej świadków. Ale jest też po swojemu szczęśliwy. Choć może do końca życia pozostanie bezimienny, to jednak odkrył swoją prawdę i swojego Boga, i chce im pozostać wierny. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Współpraca operatorska
- Muzyka
- Dźwięk
- Udźwiękowienie
- Zgranie dźwięku
- Montaż
- Redakcja
- Producent
- Produkcja
Nagrodyschowaj
- 2009Łódź (Festiwal Mediów "Człowiek w zagrożeniu")-Nagroda Fundacji Monumentum Iudaicum Lodzense
"PAMIĘTAJ ABYŚ DZIEŃ ŚWIĘTY ŚWIĘCIŁ"
- Film dokumentalny
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 29 min
Uwaga: na festiwalu w Krakowie w roku 2008 prezentowano dłuższą, 44-minutową, wersję filmu.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Muzyka
- Udźwiękowienie
- Montaż
- Nadzór merytoryczny
- Redakcja
- Producent
- Produkcja
Nagrodyschowaj
- 2008Kraków (Krakowski Festiwal Filmowy - Konkurs Polski; do roku 2000 Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych)-Nagroda Główna "Srebrny Lajkonik"
dla najlepszego filmu dokumentalnego - 2008Kraków (Krakowski Festiwal Filmowy - Konkurs Polski; do roku 2000 Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych)-Nagroda Jury Studentów miasta Krakowa
- 2008Jelenia Góra (Festiwal Niezależnych Filmów Komediowych "Barejada")-Nagroda Publiczności
- 2008Łódź (Festiwal Filmów o Rodzinie FOR)-II Nagroda
- 2008Łódź (Festiwal Mediów "Człowiek w zagrożeniu")-Dyplom Honorowy
- 2010Bydgoszcz (Międzynarodowy Festiwal Reportażu Telewizyjnego "Camera Obscura")-Grand Prix im. Ryszarda Kapuścińskiego
DO BÓLU
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 24 min
Wychodzi człowiek z domu, dorośleje, zaczyna żyć swoim życiem. Nie jest łatwa ta miłość pełna czci. Dla obu stron. Bo dla matki dziecko zawsze pozostaje dzieckiem. Dorosły mężczyzna potrzebuje innej czułości i innej opiekuńczości. Bycie razem staje się wtedy czasem udręką, a troska - więzieniem. Pan Jacek nie ułożył sobie życia. Ciągle jest z matką, bo czuje się za nią odpowiedzialny i cierpi. Znosi jej narzekania, niezadowolenie i ostre oceny. To kobieta o neurotycznej osobowości, stanowcza i zaborcza. Jacek - bezradny, zagubiony, pełen kompleksów, sympatycznie misiowaty, nie lubi swojego ciała. Od 20 lat żyje w celibacie, czasem za dużo wypije i wciąż rozmawia o ojcu. A przecież ma już za sobą 53 lata życia i doświadczenie z praktyki lekarza psychiatrii. Mieszka w starej PRL - owskiej, nigdy niedokończonej willi. Na piętrze jest tylko jeden skończony pokój. Tam właśnie wspólnie żyją Jacek i matka. Kamera obserwuje życie Jacka, który pracuje na oddziale krakowskiego szpitala psychiatrycznego. Czasem maluje obrazy. Jest ich kilkadziesiąt, może kilkaset. Na każdym jest ukrzyżowany Chrystus. Film pokazuje codzienne życie Jacka, jego kontakty z nadopiekuńczą matką. Kiedy w jego życiu pojawia się nagle kobieta, wybucha konflikt. Po wielu latach erotycznej abstynencji Ewa obudziła w nim na nowo mężczyznę. Ale wówczas wkracza matka: Opamiętaj się, bo masz 53 lata! - upomina starzejącego się już syna. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Muzyka
- Dźwięk
- Zgranie dźwięku
- Montaż
- Redakcja
- Producent
- Produkcja
Nagrodyschowaj
- 2008Kraków (Krakowski Festiwal Filmowy - Konkurs Polski)-Dyplom Honorowy
za "konsekwencję w ukazywaniu intymnych relacji międzyludzkich" - 2008Kraków (Krakowski Festiwal Filmowy - Międzynarodowy Konkurs Filmów Krótkometrażowych; do roku 2000 Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych)-Nagroda Główna "Srebrny Smok"
dla najlepszego filmu dokumentalnego - 2008Lipsk (Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych i Animowanych DOK Leipzig)-Nagroda Główna "Złoty Gołąb" w konkursie krótkometrażowych filmów dokumentalnych
- 2008Łódź (Festiwal Mediów "Człowiek w zagrożeniu")-Grand Prix "Biała Kobra"
- 2009Karlovy Vary (Międzynarodowy Festiwal Filmowy)-Wyróżnienie Specjalne Jury
PIĄTE
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 29 min
Niezwykła historia miłości... ekstremalnej. Takiej, która trzyma przy życiu. Bohaterami są Ania i Marcin. Oboje mają po 23 lata. Marcin jest śmiertelnie chory na raka, ma przed sobą kilka tygodni życia, porusza się na wózku, mieszka w hospicjum. Anka, studentka teologii, chciała sprawdzić swoje teorie o miłości, cierpieniu i śmierci. Poznała Marcina samotnie zmagającego się ze swoją chorobą, skazanego na śmierć. Postanowiła z nim zostać do końca. Przeprowadziła się do hospicjum i oddała Marcinowi całe swoje życie. Lekarze mówią, że jedynym powodem istnienia Marcina jest teraz Anka i jej miłość. Marcin jest obywatelem innego świata. Ani udało się przejść granicę między światem zdrowych a światem umierających. Nikt nie wie, ile musiała poświęcić i czego się wyrzec. Ta historia pokazuje proces odchodzenia człowieka, który jest kochany i który chce żyć do końca. Marcin i Ania wiedzą, jaki sens ma ich cierpienie, a odkryli to dzięki miłości. Obok nich jest obojętny świat zdrowych ludzi, zamknięty na ból i śmierć. Film stara się pokazać, że nawet w cierpieniu, na dnie, tam gdzie nie ma już żadnego światła nadziei, można być szczęśliwym jak nigdy przedtem. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Współpraca operatorska
- Muzyka
- Dźwięk
- Udźwiękowienie
- Montaż dźwięku
- Zgranie dźwięku
- Montaż
- Redakcja
- Fotosy
- Producent
- Produkcja
SZÓSTE
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 28 min
Opowieść o kobiecie, która stała się zakładnikiem własnej decyzji i oczekiwań rodziny. Siostra Judyta chce wrócić do świeckiego życia, ale jest postrzegana jako osoba "cudzołożąca ze światem". Od kilku miesięcy Beata, bo takie nosi "świeckie" imię, mieszka poza murami klasztoru, zdana tylko na siebie. Próbuje normalnie żyć. Zdejmuje zakonny welon i rozpuszcza włosy. Po 20 latach pierwszy raz wychodzi na ulicę bez habitu. Uczy się głośniej mówić. Pierwszy raz sama kupuje to, co chce. Czas biegnie nieubłaganie. Beata musi podjąć decyzję, czy będzie nadal służyć Bogu, czy wróci do świata. Kościół, na szczęście, jest pełen zrozumienia dla jej dylematów. Jeśli siostra Judyta zechce odejść, po kilku latach dostanie zwolnienie ze ślubów. Odzyska wolność. Zamknie za sobą furtę klasztorną, choć nie odejdzie całkowicie od Boga. Może kiedyś znajdzie miłość, wyjdzie za mąż, może nawet zdąży jeszcze urodzić dzieci. To także będzie droga do zbawienia. Jednak rodzina siostry Judyty nie chce jej w świeckim wydaniu i nie potrafi jej wybaczyć. Żąda, by utrwalony przez lata wizerunek osoby duchownej nadal trwał. Judyta ma znów założyć habit i żyć dla Boga. "Przecież tyle lat wytrzymałaś, córciu, czemu teraz chcesz to wszystko zniszczyć" - mówi jej matka. Nie pozwala Beacie odwiedzać rodzinnego domu. "Ślubowałaś czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. Miałaś oddać się Oblubieńcowi. Nie cudzołóż więc i nie wracaj do świeckiego życia, do naszego życia"- rzuca za odchodzącą córką. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Muzyka
- Dźwięk
- Montaż
- Redakcja
- Opieka merytoryczna
- Kierownictwo produkcji
- Producent
- Produkcja
SIÓDME
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 27 min
Opowieść o człowieku, który żyje więcej niż skromnie, chce być sprawiedliwym nie licząc na sprawiedliwość, chce pomagać innym nie wiedząc, że ratuje ludzką godność, jąka się, ale potrafi pisać na starej maszynie, nie zna zazdrości, ale zna wartość bochenka chleba. Oto prosta historia o nawróconym złodzieju. Nie ma w niej nic szczególnego. Po prostu Rysiek skończył z piciem, przestał kraść i zaczął rozdawać chleb. Nawet złodziej może się stać bohaterem szarej codzienności w świecie kolorowych opakowań Dzisiaj ma 56 lat, ale wygląda na więcej. Zniszczył swoje ciało. Jedyne, w co wierzył, to prawo pięści. Kradł co popadnie, najczęściej na miejscowym bazarku, czasem w kościele. A teraz każdego ranka Ryszard otwiera drzwi z napisem Piekarnia Pana Boga i rozdaje bochenki chleba, czasem nawet dorzuca makaron. Ludzie biorą chleb i znikają. Wszystko odbywa się szybko i w milczeniu. Słychać szelest toreb i kroków. Rzadko pada tu słowo: dziękuję. Rysiek wie, że kiedyś wyrządził wiele zła. Dlatego teraz musi się bardzo spieszyć, żeby to wszystko naprawić. Nie jest już najmłodszy, a zdrowie szwankuje. Nawrócony złodziej na małym podwórku ma swoją kapliczkę, swoich podopiecznych, swój codzienny chleb do rozdania i swoje grzechy do odkupienia. Od nikogo nic nie chce, nie liczy na pochwały czy nagrody, nie dba o popularność. Bo jak nie on, to kto i jak nie tutaj, to gdzie? Byle życia starczyło. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Współpraca scenariuszowa
- Zdjęcia
- Oświetlenie
- Muzyka
- Dźwięk
- Zgranie dźwięku
- Montaż
- Redakcja
- Kierownictwo produkcji
- Producent
- Produkcja
ÓSME
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 30 min
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Współpraca scenariuszowa
- Dokumentacja
- Zdjęcia
- Oświetlenie
- Muzyka
- Dźwięk
- Montaż
- Redakcja
- Kierownictwo produkcji
- Producent
- Produkcja
DZIEWIĄTE
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 29 min
Kontrolowana zdrada - to swing, a jej uczestnicy to swingersi. Związki, które dotyczą więcej niż trzech partnerów, ale muszą to być pary. Najczęściej małżeństwa. Dwa, trzy, cztery - liczba w zasadzie jest dowolna. Czują się wolni, są tolerancyjni, a przede wszystkim inni. O tej inności jest ten film: o może nawet skrajnie innym spojrzeniu na świat, o przewartościowaniu podstawowych reguł. Bohaterowie zdradzają siebie nawzajem i mogą na to spokojnie patrzeć, więc się kontrolują. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Oświetlenie
- Korekcja barwna
- Muzyka
- Dźwięk
- Zgranie dźwięku
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Grafika komputerowa
- Redakcja
- Kierownictwo produkcji
- Producent
DZIESIĄTE
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2008
- Barwny, 30 min
Opowieść o ludziach, którzy nie mają domu ale mają marzenia. Doświadczeni przez los, żyją bez zawiści, mają odwagę tęsknić. Nie chcą być statystami własnej historii, ale jej aktorami. Zazdrość innych dodaje im sił. Bogumił i Tadeusz są bezdomni. Jeden kiedyś pił, oszukiwał i kradł, a drugi przez ponad rok mieszkał w cmentarnym grobowcu. Zawsze jednak można nie tylko przetrwać, ale i zacząć wszystko od nowa. Tadeusz i Bogumił odkryli, że własne oczekiwania i nadzieje wystarczy w tym celu zamieniać w rzeczywistość. Trzeba tylko zacząć działać. Bogumił po kolejnym wyroku postanowił, że już nigdy nie wróci za kraty. Pewnego dnia kolega ze schroniska zabrał go na casting. Od tamtej pory mężczyzna grał już w 14 filmach. Nie mówi, że statystuje, tylko że gra. Dzisiaj marzy o mieszkaniu, a także o nowych rolach. W schronisku poznał Tadeusza i teraz wspólnie przeżywają największą przygodę życia, najważniejszą z ról. Ich historia to współczesna wersja odwiecznego mitu o upadku i ponownych narodzinach. Bogumił i Tadeusz dziś czekają na telefony z agencji, na informację o kolejnych castingach, o następnych rolach. Potrafią cierpliwie spędzić na planie cały dzień tylko po to, aby kilkanaście razy powtórzyć jedną scenę. W schronisku czeka na nich Mirek - wieczny malkontent i kpiarz, który wypytuje ich o zarobki i złośliwie drwi z ich marzeń. Jego zazdrość dodaje im jednak sił. Zabiegani w codzienności, zagubieni wśród wartości zapominamy nie tylko o innych, ale także o sobie i o swoich marzeniach. Ale czasem niektórym udaje się je zrealizować. Właśnie o tym jest ta opowieść. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Oświetlenie
- Muzyka
- Dźwięk
- Udźwiękowienie
- Montaż
- Redakcja
- Kierownictwo produkcji
- Producent