WRÓŻKA Z GETTA

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2007
• Barwny, 25 min

Irena Sendlerowa, dzięki swojej odwadze i poświęceniu, którymi zaraziła także innych, współpracujących z nią ludzi, zdołała uratować aż 2,5 tys. żydowskich dzieci. Nigdy jednak nie uważała siebie za bohaterkę i powtarzała, że robiła tylko to, co należało robić.
11 kwietnia 2007 r. w warszawskim Domu Małego Dziecka im. Baudouina przy ul.Nowogrodzkiej odbyła się niezwykła uroczystość: decyzją Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu 97-letnia Irena Sendlerowa została najstarszym w historii Kawalerem Orderu Uśmiechu. Z wnioskiem o przyznanie jej tego pięknego odznaczenia wystąpił 15-letni Szymon Płóciennik, uczeń gimnazjum z Zielonej Góry. On też zainicjował w swojej szkole akcję informacyjną na temat Holocaustu, uznawszy, że jego rówieśnicy niewiele wiedzą na ten temat. Szymon napisał list do Ireny Sendlerowej i po paru tygodniach otrzymał od niej serdeczną odpowiedź oraz książkę o niej "Matka dzieci Holocaustu - historia Ireny Sendlerowej" pióra Anny Mieszkowskiej, z dedykacją bohaterki. Reportaż ukazuje okoliczności przyznania tego odznaczenia, zawiera relację z uroczystości i migawki ze spotkania pani Ireny z wychowankami domu dziecka oraz z Szymonem Płóciennikiem. Przypomina też, poprzez wypowiedzi wielu osób, sylwetkę tej wciąż pogodnej, pełnej ciepła, optymizmu i życzliwości wobec innych "siostry Jolanty", bo tak nazywano w czasie okupacji Irenę Sendlerową.
Ta drobna, niepozorna kobieta, w okresie wojny pracownica miejskiego ośrodka pomocy społecznej, zaczęła pomagać Żydom na długo przed powstaniem warszawskiego getta. W grudniu 1942 r. świeżo utworzona Rada Pomocy Żydom "Żegota" mianowała ją szefową wydziału dziecięcego. Jako pracownik ośrodka pomocy społecznej Irena Sendlerowa miała przepustkę do getta. Dzięki swojej odwadze i poświęceniu, którymi zaraziła także innych, współpracujących z nią ludzi, zdołała uratować aż 2,5 tys. żydowskich dzieci. Nigdy jednak nie uważała siebie za bohaterkę i nadal powtarza, że robiła tylko to, co należało robić. Nie mogła bowiem obojętnie patrzeć na bezmiar krzywd, zbrodni i cierpienia.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj