JA, KANTOR

• Podtytuł: FILMOWO - TELEWIZYJNY HOMMAGE A TADEUSZ KRZYSZTOFA MIKLASZEWSKIEGO

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2005
• 40 min

KANTOR TADEUSZ (1915-90), malarz, scenograf, reżyser. Absolwent krakowskiej ASP. Założył i w latach 1942-44 kierował tajnym, eksperymentalnym Teatrem Niezależnym w Krakowie. Po wojnie, w 1956 roku utworzył teatr Cricot 2, gdzie reżyserował sztuki Witkacego oraz własne scenariusze. Dokument Krzysztofa Miklaszewskiego to unikatowy collages filmów dokumentalnych, reportaży i felietonów, notacji oraz rejestracji wizualnych i fonicznych spektakli, wystaw, rozmów i życiowych sytuacji, który łączy stylistyka zapisu, narzucona przez jednego autora. Krzysztof Miklaszewski w roku 2005, roku Kantorowskich rocznic wszelkiej maści (90. rocznica urodzin, l5. - śmierci, 30. - prapremiery "Umarłej Klasy", 25. - florenckiej premiery "Wielopola, Wielopola", 20. - norymberskiej premiery "Niech sczezną artyści!"), próbuje zdobyć się na syntezę dosyć szczególną. Oto prowadząc przez cały czas dwa, układające się w obrazowe ciągi, motywy twórczej aktywności Kantora: opowieść o rozwoju jego malarstwa i narrację o dokonaniach teatralnych, trzecim, najbardziej ekspresywnym, czyni wypowiedzi i reakcje Mistrza w czasie dyskusji, dysput, konferencji prasowych, wykładów, wernisaży, a także publicystycznych wywiadów telewizyjnych. To one, akcentując tytułowe ego artysty, stają się znaczącymi pointami, ciekawymi autoocenami, fascynującymi prognozami i przepowiedniami rozwojowymi. Miklaszewski, autor 30 programów filmowych i telewizyjnych o twórczości Kantora (w tym:10 filmów dokumentalnych), odkrywa raz jeszcze nowe, nieznane karty z życia jednego z najwybitniejszych twórców teatralnych XX wieku. Nazywając dokumentalną formę, którą na "Rozstajach Europy" w tym roku przedstawia, "filmowo-telewizyjnym hommage á Tadeusz", akcentować dodatkowo pragnie, że o tak unikatowej osobowości i o tak niekonwencjonalnie zachowującym się człowieku, który zawsze, "dla zasady", przekraczał granicę między sztuką a życiem (stąd nieustanne awantury, afery, a także śmieszne, groteskowe nieporozumienia i absurdalne sytuacje, które Miklaszewski tak ekspresywnie opisał w swojej głośnej książce "Kantor od kuchni"), trzeba mówić językiem równie oryginalnym.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj