SPOKOJNIE ODEJŚĆ
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2002
- Barwny, 25 min
Irena Sobolewska ma 36 lat i pięcioro dzieci. Ostatnie z nich, Michaś, urodziło się już po śmierci męża, który przedwcześnie opuścił rodzinę. Rok po jego zgonie Irena dowiedziała się, że jest chora na raka. Lekarze dawali jej zaledwie sześć miesięcy życia. Ona jednak dzielnie walczyła z chorobą, wiedziała, że ma dla kogo żyć. Starała się, by dzieci miały normalny, radosny dom, zarażała je swoją pogodą ducha i optymizmem. Wiele energii poświęciła na poszukiwanie rodzin, które zaopiekowałyby się dziećmi po jej śmierci. Odeszła spokojna, gdyż każde z nich znalazło nowy dom. Film jest zapisem ostatnich dziewięciu miesięcy z życia Ireny i jej dzieci. Najstarsza, Andżelika ma 15 lat, Ania - 12, Magda - 9, Krzysio - 8, a Michał - 2 lata. Najmłodsze dziecko Ireny najwcześniej trafiło do rodziny zastępczej. Choroba na tyle osłabiła jej siły witalne, że nie zdołałaby sama opiekować się nim. Z pomocą najstarszych córek prowadzi dom. Nie załamuje się. Walcząc z bólem, cieszy się każdą chwilą spędzoną z dziećmi. Najstarsze dziewczynki starają się być tak samo dzielne jak mama, młodsze prawdopodobnie nie zdają sobie sprawy z powagi sytuacji. Czasem jednak budzi się w nich sprzeciw i żal do Boga, dlaczego tak ich krzywdzi. Najpierw zabrał tatę, a teraz chce odebrać im mamę. Irena zadbała, by każde z dzieci znalazło się w dobrej rodzinie, ale dopóki żyje, pragnie, by mieszkały razem z nią. Choroba postępuje. Irena jest coraz słabsza, mniej rozmowna, mniej radosna. Rak zmusza ją do pobytu w szpitalu i hospicjum. W domu zostaje z nią już tylko Andżelika. Nie jest już tak gwarno i wesoło jak dawniej. Nowotwór pokonał Irenę. Zmarła 10 lipca. Jej dzieci mieszkają w nowych rodzinach. Wierzą, że będą się często spotykać. Nigdy nie zapomną o mamie, zapamiętały ją jako najwspanialszą mamę na świecie. [PAT]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Realizacja
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Dźwięk
- Montaż
- Kierownictwo produkcji
- Produkcjadla Programu 2