PRAWO JAZDY

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  2000
• Barwny, 30 min

Filmowy portret człowieka wyjątkowego, który już jako chłopiec marzył o tym, by prowadzić samochód, i już wtedy próbował. Potem przez wiele lat siedząc za kierownicą pokonywał setki kilometrów, choć nie miał prawa jazdy. Łamał przepisy, kiedy jednak ogląda się ten dokument, naprawdę trudno go za to potępić. W dzieciństwie uległ wypadkowi. Lekarze uratowali mu życie, lecz już nie był jak inne dzieci. Szpitale, sanatoria, szkoła specjalna. Kiedy dorastał, boleśnie odczuwał swoją fizyczną niedoskonałość. Była taka widoczna. Myślał, że w przyszłości zamieszka w dużym mieście, wtopi się w tłum i nikt nie będzie na niego zwracał uwagi. Stało się inaczej. Ojciec był muzykiem. Podsuwał mu instrumenty. Dźwięki towarzyszyły mu zawsze. Jako student zarabiał grając na harmonijce ustnej na wrocławskim rynku. Gra na trąbce i innych instrumentach. W szkole nauczono go pływać. Bardzo chciał posiąść tę umiejętność, zwłaszcza że ojciec się utopił. Osiągnął w tej dziedzinie mistrzowski poziom. Był w reprezentacji Polski na olimpiadach specjalnych w Nowym Jorku - skąd wrócił z czterema złotymi medalami - i Seulu. Zdał na Akademię Sztuk Pięknych. Dziś jest malarzem. Najpiękniejsza na uczelni dziewczyna, Inga, została jego żoną. Mają troje dzieci. Bogdan Kozon ma już prawo jazdy. Kierownica jego samochodu jest wyjątkowa, przystosowana dla kogoś tak wyjątkowego jak on. Nalepka na jego samochodzie informuje, że kierowca jest niepełnosprawny. Kiedy Bogdan Kozon był dzieckiem, poraził go prąd i spalił mu dłonie. W filmie, w sposób subtelny i refleksyjny pokazującym postać Bogdana, opowiada o sobie sam bohater, mówią o nim także jego bliscy, przyjaciele i znajomi. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj