ŚWIĘTA MATKA KINGA
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1999
- Gatunek:Film oświatowy
- Barwny, 43 min
Druga połowa dwunastego stulecia i cały wiek trzynasty były epoką największej słabości rozbitej na dzielnice Polski piastowskiej. Jej wschodnie i południowe rubieże pustoszyli Jaćwingowie, Litwini i Rusini, potem ze stepów Azji nadciągnęły hordy tatarskie. Nie lepiej działo się wewnątrz granic kraju. Książęta toczyli ostre i krwawe spory o pierwszeństwo. Prymat i związane z nim prawo rezydowania w Krakowie wedle ustaleń zjazdu łęczyckiego należało się Bolesławowi, synowi Leszka Białego i Grzymisławy, lecz nikt się nie liczył z małoletnim książątkiem wcześnie osieroconym przez ojca. Bolko, wnuk Kazimierza Sprawiedliwego i prawnuk Bolesława Krzywoustego, i jego matka długo byli więzieni przez Konrada Mazowieckiego, pragnącego podporządkować sobie ziemię krakowską. Dopiero dzięki wstawiennictwu Henryka Brodatego odzyskali wolność, zaś młodzieniec został restytuowany na księstwie sandomierskim. Taki tytuł nie zadowalał ambitnej Grzymisławy, córki łuckiego księcia Ingmara, spowinowaconej z rodem panującym na Węgrzech. Poparcie króla Beli IV wzmocniłoby pozycję Bolka, zaś kluczem do uzyskania protekcji miało być małżeństwo Bolesława z młodziutką córką monarchy, Kingą. Węgierski władca nie kwapił się oddać dziecka ubogiemu i niewiele znaczącemu książątku. Wstydził się kolejnego mezaliansu w rodzinie. W końcu z najwyższą niechęcią zgodził się na matrimonium. Jak później twierdził, wydał swe córki za książąt Rusi i Polski po to, by wcześnie otrzymywać sygnały o najazdach Tatarów. I rzeczywiście, wkrótce po zrękowinach na zamku w Wojniczu Bolko osobiście przywiózł na Węgry hiobowe wieści o mongolskiej nawałnicy. Niepowstrzymany pochód hord i klęskę rycerstwa pod Legnicą przeczekał bezpiecznie na Morawach. Dopiero w 1248 roku odbył się jego ślub z Kingą. Młoda para przyrzekła zachować czystość przez rok. Po roku ślubowanie zostało powtórzone, po kolejnym - ponownie. Dalsza prolongata zadawała cios dynastycznym aspiracjom księcia, oznaczała, że musi wyrzec się dziedzica. Zdesperowany Bolko boczył się i srożył, prosił i groził, więził upartą niewiastę i trzymał na wygnaniu w Korczynie - nadaremnie. W końcu musiał pogodzić się z nadanym mu mianem "wstydliwego" i świętością małżonki. W 1257 roku nadał jej ziemię sądecką, dwadzieścia dwa lata później zmarł bezpotomnie. Po jego śmierci Kinga osiadła w ufundowanym przez siebie wcześniej klasztorze Klarysek w Starym Sączu. Przeżyła męża o trzynaście lat. W 1690 roku została beatyfikowana, zaś w 1999 - kanonizowana. Dokumentalny film przybliża postać świętej Kingi, ukazuje miejsca związane z jej życiem i służbą Bogu: Budapeszt, Morawy, Sandomierz, Kraków, Wieliczkę - tu wedle legendy odnaleziono pierścień wrzucony przez księżniczkę do żup solnych na Węgrzech - a także Stary Sącz. Klaryski z sądeckiego domu zakonnego zezwoliły ekipie przekroczyć wrota klauzury i przedstawić widzom klasztorne zbiory sztuki sakralnej. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- InspiracjaSzymon Mirer
- Scenariusz
- Komentarz
- Lektor
- Zdjęcia
- Oświetlenie
- Opracowanie muzyczne
- Reżyseria dźwięku
- Współpraca dźwiękowa
- Montaż
- KonsultacjaRyszard Banach
- Kierownictwo produkcji
- Producent
- Produkcja wykonawcza
- ProdukcjaTelewizja Polska - II Program
- Bohater
Nagrodyschowaj
- 1999Niepokalanów (Międzynarodowy Katolicki Festiwal Filmów i Multimediów)-Wyróżnienie