POŻEGNANIE Z JULIĄ
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1998
- 18 '
Orkiestra grała wtedy jak na pogrzebie. Górnicy zresztą czuli się żałobnie, a na murach Wałbrzycha porozklejali klepsydry: "Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 20 września 1996 roku zakończono wydobycie w pracującej bez przerwy od XIX wieku kopalni "Julia". Prosimy o nieskładanie kondolencji". Potem zredukowani musieli jakoś sobie radzić z bezrobociem i tak dramatycznie odmienionym życiem. Bohatera filmu ludzie nazywają "Zbój". Przepracował w "Julii" siedem lat jako ratownik górniczy. Raz go przysypało, ale z wypadku wyszedł cało. Z kataklizmu, jakim dla Śląska jest restrukturyzacja górnictwa, też udało mu się wyjść obronną ręką. Porzucił miasto. W swojej wiejskiej chacie, o której mówi "zbójówka", przyjmuje artystów, polityków, znane osobistości i każdego, kto zechce do niego zawitać. Obok domu odtwarza kopalnianą sztolnię: ma być dokładnie taka, jakie były w "Julii", i stanowić turystyczną atrakcję jego gospodarstwa. Przede wszystkim jednak maluje, zwłaszcza akty, bo zawsze bardzo lubił kobiety. Wie, że wybrał nieco dziwaczne rozwiązanie życiowych problemów - on na wsi, a żona nadal w mieście - ale jest szczęśliwy. Wreszcie spełnia swoje marzenie. Wystawia obrazy na gruzowisku, które pozostało po "Julii". Wrażenie jest niecodzienne. Pejzaże i akty nabierają jakiejś dziwnej wymowy pośród przerażającego, rdzewiejącego żelastwa, poskręcanych rur, zwalonych murów i resztek okien. A muzycy z orkiestry, w paradnych mundurach, którzy grają maszerując po pustej hali, wyglądają jak duchy z przeszłości, dla wielu tak bardzo przegranej.
[www.tvp.com.pl]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseriaw napisach określenie funkcji: Realizacja
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Współpraca operatorskaPatrycja SzumanIwona Barnat
- Muzyka
- Wykonanie muzykiOrkiestra Dęta Victoriamarsze górnicze
- DyrygentRyszard Radoszewski
- Udźwiękowienie
- Montaż
- Produkcja wykonawcza
- ProdukcjaTelewizja Polska - II Program