STEFAN CHWIN. "LUDZIE I RZECZY"

w PORTRETY WSPÓŁCZESNEJ PROZY POLSKIEJ

• Film fabularny - krótkometrażowy
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1996
• Barwny, 22 min

Stefan Chwin jest znanym eseistą, krytykiem i historykiem literatury, pracownikiem naukowym Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Gdańskiego, o bardzo dużej rozpiętości zainteresowań - od Mickiewicza po Gombrowicza. Opublikował kilka książek o literaturze, m.in.: "Bez autorytetu", "Romantyczna przestrzeń wyobraźni", "Literatura a zdrada". Jest też autorem kilku prób literackich, skrywającym się za pseudonimem. Ujawnił się jako powieściopisarz w 1991 r. ogłaszając pod własnym nazwiskiem "Krótką historię pewnego żartu", a następnie w 1995 r. powieść "Hanemann". Za osiągnięte w niej pisarskie "całkowite spełnienie" redakcja "Tygodnika Powszechnego" wyróżniła go honorowym mianem "Faworyta roku 1995", a redakcja "Polityki" nagrodziła swym "Paszportem".Tłem obu powieści Chwina, a właściwie w pewnym stopniu ich bohaterem, jest Gdańsk, do którego przypadkiem trafili rodzice pisarza - ojciec wilnianin, i matka warszawianka - i w którym on się urodził w 1949 r. W obu powieściach zawarł doświadczenia ludzi opuszczających to miasto i obejmujących je w posiadanie. Film jest próbą pokazania na ekranie najważniejszych wątków "Hanemanna". Opowiada o dramatycznych doświadczeniach niemieckiego lekarza, który po II wojnie światowej pozostał w Gdańsku. Jego dom zajęli Polacy z kresów. Różnią się od gospodarza mentalnie i cywilizacyjnie, lecz chronią "swojego Niemca" przed prześladowaniami UB. A także przed szabrownikami, bo właśnie nastał czas walki o rzeczy - łyżkę, lampę, kołdrę. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj