W CIENIU WIELKIEGO DRZEWA

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1999
• Barwny, 19 min

Gdy się urodził, ojciec zgodnie z dawną tradycją zasadził koło pałacu drzewo. Rosło wraz z nim. Stało się wielkim dębem, ale on wiele lat temu uciekł od pałacu, pamięci o wielkim dziadku i od tego drzewa. Teraz myśli, by powrócić w jego cień. Wie, że Oblęgorek jest mu przeznaczony, jest jego miejscem na Ziemi, małą ojczyzną. Na pytanie o Henryka Sienkiewicza już odpowiada z dumą: "Tak, jestem jego wnukiem - jedynym po mieczu". A tak się przeciw temu buntował. Bohater filmu - Juliusz Sienkiewicz - urodził się w pałacu w Oblęgorku, który w 1900 roku podarowali jego dziadkowi wdzięczni czytelnicy. Przeżył tam wczesne dzieciństwo i lata okupacji. Po wojnie, niepokorny nastolatek, zbuntował się przeciw byciu wnukiem wielkiego pisarza do tego stopnia, że próbował zanegować wartość jego twórczości literackiej. Jego niechęć do losu za takie "naznaczenie" przejawiała się okropnym zachowaniem. W kieleckim liceum cieszył się przez to tak złą sławą, że musiał wyjechać aż do Szczecina, by tam zdać maturę. Dzięki temu mógł w Krakowie podjąć studia etnograficzne. Wrócił potem do rodzinnego domu i podjął pracę w Muzeum w Oblęgorku. Znów jednak uciekł. Ciążył mu status "mebla muzealnego", chciał żyć na własny rachunek. Ostatecznie osiadł w Koszalinie. Pracuje tam do dziś w Muzeum Okręgowym, w dziale budownictwa ludowego. Wkrótce jednak przejdzie na emeryturę. Juliusz Sienkiewicz wędrując w filmie po Oblęgorku, Kielcach, Krakowie i Koszalinie opowiada o swoim życiu, młodzieńczych buntach i ucieczkach. Wspomina przeszłość, rozmawia z bliskimi i znajomymi. Uświadamia sobie ostatecznie, że tak naprawdę nigdy nie opuścił miejsca, w którym się urodził: psychicznie był tam zawsze, mimo wszystko. [TVP]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj