MOTOR, DZIEWCZYNA I FILM CZYLI CUDOWNY PIERŚCIEŃ RENARTA

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1999
• Gatunek:
  Film o sztuce, Film biograficzny
• 40'

Żył raz lis Renart. Miał cudowny, trójkolorowy pierścień.Kolor czerwony robił z nocy jasny dzień, biały leczył wszystkie choroby, zielony czynił właściciela niewidzialnym. Bohater filmu Henryk Dederko nie zdobył jednak cudownego pierścienia, który dał mu niewidzialność. Został na nią skazany. Przez sąd. Nakręcił film o wielkiej korporacji Amway, a sąd, jeszcze przed wydaniem wyroku, zabronił go pokazywać. Dlatego też w tym filmie, będącym liryczą opowieścią o jego życiu prywatnym i artystycznym, Henryk Dederko - jako oskarżony - jest niewidoczny na ekranie. Henryk Dederko urodził się w styczniu 1944 roku w gospodarstwie niemieckiego rolnika, dokąd jego rodzice zostali zesłani na roboty przymusowe. Albo - według innej wersji - w szpitalu w Magdeburgu. I od tego momentu tak się już jakoś dziwnie plecie w jego życiu. Chciał studiować prawo, a wylądował w okienku na poczcie w Krzepicach pod Częstochową, gdzie pracował jego ojciec. Chciał jednak czegoś innego. Przeczytał o Wydziale Terapii Zajęciowej Medycznego Studium Zawodowego. Zdecydował się, bo przeczytał niedokładnie: zdjęciowej. Był przekonany, że będzie miał do czynienia z promieniami rentgenowskimi. Dopiero kiedy wylądował w szpitalu wariatów pod czeską granicą, zrozumiał swój błąd. Uczył się jednak. I poznał tam - ku zazdrości kolegów - śliczną dziewczynę. Było to 35 lat temu. Są ze sobą do dziś. Tam też kupił swój pierwszy skuter. Potem studiował psychologię. Najpierw w Warszawie, potem Krakowie. Wreszcie zdał do łódzkiej Filmówki. Wyróżniał się w niej tym, że miał wielki, prawdziwy motor. Studia skończył, ale dyplomu nie zrobił. Zaczął kręcić filmy. Ten ostatni, o Amwayu, skazał go na artystyczny niebyt, choć kasetę można kupić na bazarze za 50 zł. Michał J. Dudziewicz opowiada o życiu Henryka Dederki, wędrując z kamerą po miejscach, w których żył jego bohater, i szukając ludzi, którzy go znali. Wykorzystuje też fragmenty filmów fabularnych Dederki i spektaklu Teatru TV w jego reżyserii. Przedstawia swego bohatera w bardzo subiektywny sposób, dowodząc suwerenności artysty oraz tego, że film dokumentalny jest interpretacją rzeczywistości, a nie tylko jej rejestracją. Nawet jeśli faceci z korporacji Amway myślą inaczej, a sąd podziela ich opinię. (źródło: www.tvp.com.pl)

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj