PICASSO I TEATR

• Film dokumentalny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1997
• Gatunek:
  Film o sztuce
• 20 '

"Jego upór w ściganiu piękna zmienił w sztuce wszystko" - napisał Apollinaire o Picassie w roku 1913. Jeden z najwybitniejszych artystów XX wieku nadał malarstwu nową formę - kubizm. Nie był jedynym, który odrzucił reguły renesansowej perspektywy, ale stał się najsławniejszym. Budził zachwyt i niechęć, zgorszenie i fascynacje, inspirował i odstręczał. Znany jest przede wszystkim jako malarz i rzeźbiarz, ale kilka lat swego życia poświęcił również teatrowi. Znakomity dokument Andrzeja Matyni ukazuje właśnie to mniej znane oblicze wielkiego twórcy. Na film składają się bardzo interesujące materiały archiwalne, kroniki ukazujące Paryż z początków wieku oraz zdjęcia zrealizowane w Muzeum Picassa w Barcelonie, gdzie zorganizowano wystawę poświęconą teatralnej twórczości artysty. Zgromadzono tam zaprojektowane przez niego dekoracje i kostiumy oraz wiele szkiców, projektów i rysunków. Fascynacja Picassa teatrem rozpoczęła się około roku 1917. Ówczesny Paryż, mimo toczącej się wojny i ogromnych strat ponoszonych przez Francję, bawił się hucznie. W Moulin Rouge wystawiano pikantne w treści rewie, przyciągające liczną publiczność. Jedną z największych artystycznych atrakcji miasta były występy rosyjskiego baletu Les Ballets Russes Sergiusza Diagilewa. W 1917 roku trwały przygotowania do wystawienia baletu "Parada". Muzykę do spektaklu skomponował Eric Satie, libretto napisał Jean Cocteau, a scenografię i kostiumy zaprojektował Picasso, wprowadzając kubizm do teatru. Publiczność przeżyła szok. Spektaklu bronili nieliczni, z Apollinaire'em na czele. Wystawienie "Parady" zakończyło się skandalem. Diagilew nie zniechęcił się jednak i kontynuował współpracę z Picassem. W 1919 roku w Londynie odbyła się premiera baletu "Trójkątny kapelusz" z muzyką Manuela de Falli i scenografią Picassa. W 1920 roku wystawiono balet "Pulcinella", nawiązujący do konwencji dell'arte, z muzyką Igora Strawińskiego oraz dekoracjami i kostiumami Picassa. Wielki malarz stworzył scenografie do jeszcze dwóch przedstawień. Około 1924 roku jego fascynacja teatrem wygasła. Picasso napisał dwie sztuki teatralne - "Pożądanie schwytane za ogon" i "Cztery panienki", surrealistyczne w formie i treści. Nie projektował już jednak dekoracji. Mawiał, że "kopiowanie innych jest koniecznością, kopiowanie samego siebie jest żałosne". (źródło: www.tvp.com.pl)

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj