CHCIELI WSZYSCY BYĆ RAZEM

• Film dokumentalny
• Rok produkcji:
  1998
• 27'

Film z cyklu MAŁE OJCZYZNY.
Kiedy Jerzy Hoffman kręcił na Mazurach film "Do krwi ostatniej", kierowca, który go wówczas woził, nalegał, by reżyser kupił sobie dom w tym regionie. Ten nie chciał nawet słuchać. Wreszcie, znudzony ciągłym powracaniem do tematu, oświadczył, że kupiłby dom, ale tylko taki stojący w wodzie. Kierowca stropiony zamilkł. Pół roku później jednak w warszawskim mieszkaniu reżysera zadzwonił telefon. Znaleziono dla niego dom w wodzie. Hoffman pojechał go zobaczyć, bez przekonania. Dom okazał się ruiną, ale reżyser go kupił, odbudował. Teraz spędza w nim każdą chwilę, rezygnując z ogromnego upodobania do podróży. Dom stoi tuż nad jeziorem w gminie Stare Juchy. W maju 1945 roku, po przejściu frontu, Stare Juchy były całkiem puste. Wieś jednak szybko zaczęła się zaludniać. Przybywali repatrianci ze Wschodu, przyjeżdżali Polacy z centrum kraju. Wracali też Mazurzy i Niemcy i choć znajdowali swe domy zajęte przez nowych gospodarzy, nie odchodzili stąd jednak. Nie minęło wiele czasu, a wszystko się jakoś poukładało. Ludzie różnych nacji, o odmiennej mentalności i obyczajach, zdołali zaakceptować siebie nawzajem, pozbyć się wrogości, żyć w zgodzie. Przemiany początku lat 90. nie przyniosły tu dobrobytu. Przeciwnie. Wielu straciło pracę wraz z upadkiem państwowych gospodarstw rolnych. Podeszły wiek odebrał szansę na zaczynanie wszystkiego do początku. Ale wraz ze zmianami rodzinne strony zaczęli odwiedzać ci, których historia wyzuła z ojcowizny. Zjawili się też zupełnie nowi ludzie i zauroczeni niebywałą urodą tego miejsca osiedli w nim - jak Jerzy Hoffman, Janusz Majewski, mecenas Edward Wende albo polsko-amerykańskie małżeństwo dziennikarzy, które z zawodowego obowiązku zawędrowało w okolice Starych Juch i od pięciu już lat ma tu swój dom. W filmie dawni mieszkańcy gimny opowiadają o swoich często dramatycznych losach i teraźniejszym życiu, ci nowi zaś - o drodze do tego miejsca i przyczynach, dla których się z nim związali. Janusz Majewski dostrzega w tej ziemi jakąś magiczną siłę, a z przybyszami zza wschodniej granicy czuje się związany podobieństwiem losu. Jerzy Hoffman odnajduje tu cudowną atmosferę niegdysiejszych kresów.Tutejsza młodzież jednak widzi sprawy całkiem inaczej. Przełamując sentymenty ucieka stąd, z braku perspektyw.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj