MIREŁE EFROS

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1912
• Premiera:
  1912.
• 1200 m,
  Film nie zachował się do dnia dzisiejszego.

Mirełe jest wdową, która po śmierci męża dorobiła się majątku. Jej starszy syn żeni się z Szajndełe, dziewczyną o jakiej marzył - wykształconą i z dużego miasta. Matka nie jest nią jednak zachwycona, bo jej rodzice to nie tylko biedacy, ale i krętacze. Między teściową a synową dochodzi do coraz częstszych konfliktów, a Josełe, kochający i matkę i żonę, daremnie stara się je godzić. Szajndełe, Josełe i jego młodszy brat, Daniel, domagają się od Mirełe podziału majątku po ojcu, bo chcą być samodzielni i zarabiać na własny rachunek. Teraz dopiero dowiadują się, że ojciec, kiedy umierał, był bankrutem, że wobec tego nie istnieje jego majątek, a tylko majątek Mirełe, którego dorobiła się, po spłaceniu długów, ciężką pracą i kosztem wyrzeczeń. Mirełe dzieli jednak ten majątek między synów. Po pewnym czasie pieniądze zostają jednak roztrwonione, a matka nie mogąc dłużej znieść atmosfery, jaka zapanowała w domu, wyprowadza się wraz ze starą, wierną jej służącą. Mijają lata. Syn Josełe i Szajndełe ma trzynaście lat. Odbywa się jego Bar micwa. Z okazji tej uroczystości Josełe i Szajndełe szukają pojednania z Mirełe . . . J. Gordin napisał dwa zakończenia. W pierwszym Mirełe pozostawała nieugięta, a sztuka kończyła się jej pełnymi rezygnacji słowami: - Jestem już starą Żydówką . . . W drugiej wersji Szajndełe kruszy serce Mirełe, a wnuk przyprowadza ją do domu, gdzie wszyscy krewni zgromadzili się na uroczystym obiedzie. W rodzinie zapanowała radośc i zgoda. Nie wiadomo, jak kończył się film, ponieważ żadna jego kopia w Polsce nie zachowała się.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj