URODA ŻYCIA

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1921
• Premiera:
  1921. 09. 16
• 3600 m, Film zrealizowany w Berlinie, przerabiany i uzupełniany w Warszawie.

W. Jewsiewicki sądzi, że kopia zrealizowana przez wytwórnię niemiecką zawierała liczne zniekształcenia idei pisarza, dlatego też dyrektor Juliusz Zagrodzki powierzył Eugeniuszowi Modzelewskiemu dokonanie przeróbek i dokrętek z parą głównych bohaterów. Zakładając, że program do filmu jest wierny, ekranowa wersja "Urody życia" przedstawiała się następująco: Piotr Rozłucki, syn i wnuk powstańca, został wychowany w Michajłowskim korpusie, z dala od kraju rodzinnego i wszelkich wspomnień. Mianowany oficerem, dzięki staraniom rodziny, zostaje przydzielony do pułku stacjonującego w Polsce i tam, w domu swego szefa, generała Polenowa, poznaje jego córkę Tatianę. Jednocześnie zbliża się do kółka patriotycznej młodzieży. W duszy młodego oficera rozgrywa się walka: z jednej strony namiętna i wzajemna miłość do uroczej Rosjanki, z drugiej - sumienie, ojczyzna i obowiązek. Towarzyszy generałowi i jego córce do Paryża. Po utarczce z szefem wraca do kraju, gdzie w obronie nieznajomej Polki, napastowanej w restauracji przez pijanych oficerów, zostaje raniony i oddany pod sąd wojenny. Dzięki interwencji generała sprawa nie nabiera groźnego obrotu, ale . . . miłość Tatiany jest już starcona. Ona zaczyna się afiszować ze swym wielbicielem, prokuratorem Roszowem, co doprowadza Piotra do rozpaczy. Mszcząc się, udaje obojętnego i doprowadza dziewczynę do ostatecznego czynu, wywołanego fatalnym nieporozumieniem: Tatiana popełnia samobójstwo. Skamieniały z rozpaczy Piotr ucieka od ludzi i przebywa ze swymi wspomnieniami jako kierownik fortu budowanego przez więźniów politycznych. Piotr wypuszcza ich z fortu i sam z nimi ucieka, pozostawiwszy za sobą koszmarne wspomnienia człowieka "z powicia skutego w kajdany".

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Patrz także:

schowaj

• 1930
  URODA ŻYCIA
  Film fabularny / Juliusz Gardan