FUCHA
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1983
- Premiera:1985. 01. 14
- Gatunek:Film obyczajowy
- Barwny, 1798 m, 63 min
Lokacje: Łódź (Stary Cmentarz przy ul. Ogrodowej, ul. Wólaczańska), Brzeziny (cmentarz przy ul. Łódzkiej, bar "Mariolka" przy ul. Sienkiewicza 3), droga z Klęku do szosy Zgierz - Stryków.
"Fucha", debiut fabularny Michała Dudziewicza, to adaptacja opowiadania Jana Himilsbacha "Partanina" ze zbioru "Przepychanka". Film jest kolejną - po "Monidle" Antoniego Krauzego - próbą przeniesienia na ekran specyficznego klimatu prozy Himilsbacha. Bohaterowie powieści to ludzie nie do końca zakorzenieni w społeczeństwie, utrzymujący się z tzw. fuch, ale charakteryzujący się prostą, acz zdrową moralnością i silnym poczuciem własnej godności. Tacy też są bohaterowie filmu Dudziewicza.
Właściciel prywatnego zakładu wyrabiającego nagrobki wysyła dwóch swoich pracowników do innego miasta, gdzie mają postawić pomnik zamówiony przez bogatą wdowę. Po kilku dniach pracy i zainkasowaniu należności Zgred i Dudek zamierzają wrócić do Warszawy. Tymczasem na cmentarzu zaczepia ich starszy mężczyzna i przedstawiając się jako przewodniczący rady miejskiej proponuje im naprawę starego nagrobka. Skuszeni wysokim honorarium przyjmują zlecenie.
Pracują w nocy, gdyż przewodniczący nie chce aby dowiedziały się o tym władze województwa. Zgred i Dudek pod osłoną ciemności wydobywają rozlatującą się trumnę i na czas renowacji ukrywają ją pod starymi wieńcami. Pewnego wieczoru starszy pan zaprasza fachowców do restauracji i przy okazji opowiada im o pochowanym w owym grobowcu Piotrze Wysockim. Ten narodowy bohater jest dumą miasteczka, w którym spędził wiele lat po powrocie z zesłania. Jego dzieje są pasją przewodniczącego. Podczas mocno zakrapianej kolacji wyjawia on kamieniarzom, że Wysocki wróciwszy z zesłania tak naprawdę interesował się tylko kobietami i wódką.
Praca dobiega końca. Ostatniej nocy, gdy Zgred i Dudek przenoszą trumnę do odnowionego grobowca, mężczyzna wyznaje im, że ich oszukał - w rzeczywistości jest nauczycielem w miejscowej szkole, a renowację pomnika przeprowadza z własnych skromnych funduszy. Gdy mężczyzna wypłaca Zgredowi należność, ten oddaje mu część pieniędzy mówiąc "dzielimy się po połowie". [PAT]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Reżyser II
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Współpraca operatorska
- Laboratorium
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Dekoracja wnętrz
- Współpraca dekoratorska
- Atelier
- Kostiumy
- Współpraca kostiumograficzna
- Muzyka
- Wykonanie muzykiorkiestra
- Dyrygent
- Konsultacja muzyczna
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowa
- Imitator dźwięku
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Charakteryzacja
- Współpraca charakteryzatorska
- Opracowanie graficzne
- Kierownictwo produkcji
- Kierownictwo produkcji II
- Współpraca produkcyjna
- Script (Sekretariat planu)
- Produkcja
- Obsada aktorskakamieniarz "Zgred"kamieniarz "Dudek"nauczyciel historii "przewodniczący rady narodowej""Kalwinista", kierowca w zakładzie kamieniarskimwłaściciel zakładu kamieniarskiegoZaliwskaNabielakprzewodniczka wycieczkigach Nowackiejksiądzkamieniarz "Małolat"Młodszykamieniarz "Berbelucha"kamieniarz "Kindzior"wdowa NowackaMaria Rożnowskastaruszka na cmentarzuStarszykelnerka Zosia"Pani Browary"kościelny; nie występuje w napisachKarolak; nie występuje w napisachpani Genowefa; nie występuje w napisachStarszy; nie występuje w napisach
Pierwowzoryschowaj
Pierwowzór | |
PARTANINA | |
Opowiadanie | |
Autor | Jan Himilsbach |
Nagrodyschowaj
- 1984Koszalin (Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film")-Nagroda za debiut reżyserski
za debiut średniometrażowy - 1985Figueira da Foz (MFF)-nagroda CIDALC