ANNA KARENINA

• Serial fabularny
• Produkcja:
  Wielka Brytania
• Rok produkcji:
  2000
• Barwny, 4 odcinki x ok. 50 min,
  Okres zdjęciowy: październik 1999 - luty 2000.

Opasłe arcydzieło Lwa Tołstoja z lat 1873-1877, "Anna Karenina", w którym pisarz wystąpił przeciwko skostniałej obyczajowości wyższych warstw społeczeństwa rosyjskiego, było wielokrotnie przenoszone na ekran. Wśród najgłośniejszych ekranizacji powieści wymienia się nieme wersje z 1915 i 1927 (ta druga z Gretą Garbo, która Kareninę zagrała raz jeszcze, w roku 1935), a także brytyjski film z 1948 r. z Vivien Leigh oraz kolejne adaptacje z 1985 r. z Jacqueline Bisset i z 1997 r. z Sophie Marceau w roli głównej. Serial Davida Blaira to najnowsza ekranowa próba ukazania historii wielkiej miłości osadzonej w realiach carskiej Rosji, w latach 80. XIX wieku. Film został uhonorowany BAFTA za dźwięk, był również nominowany do tej nagrody za zdjęcia (Ryszard Lenczewski), scenografię, kostiumy. Zdjęcia kręcono w Polsce od października 1999 do lutego 2000. Realizacji podjęło się polskie studio filmowe STI na zlecenie brytyjskiej stacji telewizyjnej Channel 4. Epizodyczne role zagrały polskie aktorki: Kazimiera Utrata, Dorota Chotecka i Zofia Saretok. Obok zakończonego tragicznie romansu Anny i Aleksego Wrońskiego rozgrywa się inny wątek miłosny - rodzące się namiętne uczucie między Kitty a Konstantym Lewinem. Krytyka wysoko oceniła serial. Twórcy starali się odtworzyć klimat epoki, zadbali o piękne kostiumy i stylowe wnętrza arystokratycznych pałaców.
Odcinek 1: Anna Karenina podróżuje pociągiem do Moskwy. Wybiera się z kilkudniową wizytą do brata. Na moskiewskim dworcu kolejowym zjawia się hrabia Wroński. Wyszedł po matkę podróżującą tym samym pociągiem. Przypadkowe spotkanie całkowicie zmieni dotychczasowe życie obojga bohaterów. Nie potrafią oprzeć się uczuciu, choć od początku zdają sobie sprawę, że ich związek nie ma przyszłości. Dają się porwać namiętności wbrew wszelkim moralnym zasadom i towarzyskim konwenansom. Wkrótce po spotkaniu na dworcu ich drogi krzyżują się znowu - na balu. Aleksy nie może oderwać oczu od Anny, nie zwraca uwagi na zadurzoną w nim młodziutką księżniczkę Kitty, która bardzo liczyła na ten wieczór. Dla niego odrzuciła oświadczyny Konstantego. Anna czuje się winna i zawstydzona, próbuje wymknąć się z balu, by nie dopuścić do plotek i skandalu. Natychmiast też postanawia opuścić Moskwę i wrócić do domu, do Sankt Petersburga, gdzie czekają mąż Aleksiej i syn Sierioża. Na dworcu pojawia się Wroński, który wyznaje jej miłość. Anna i Aleksy spotykają się często w towarzystwie. Z wielkim trudem tłumią narastające gwałtownie uczucie. Czułe gesty, ukradkowe spojrzenia, delikatne muśnięcia wyraźnie pokazują, jak trudno jest poskromić żywiołową miłość, która wybuchła tak nagle i niespodziewanie. Wkrótce zostają kochankami. Początkowo Annie udaje się ukrywać przed mężem zdradę. Karenin domyśla się prawdy, kiedy podczas wyścigów konnych Wroński spada z wierzchowca. Widząc upadek ukochanego, Anna wpada w rozpacz. Na oczach zgromadzonych tłumnie ludzi śpieszy mu na pomoc. Urażony i pokorzony mąż natychmiast odwozi żonę do domu.
Odcinek 2: Od tej pory zadręcza ją, nie pozwala się widywać nawet z synem. Tymczasem Anna nie wyobraża sobie życia bez Wrońskiego, w jego ramionach znajduje szczęście i ukojenie, wszystko to, czego nigdy nie zaznała w małżeństwie z zimnym i oschłym Kareninem. Wbrew konwenansom i opinii środowiska kochankowie postanawiają być razem. Anna jest w ciąży z Wrońskim, ale wciąż nie dostaje rozwodu. Rodzi się dziewczynka, która zgodnie z obowiązującym w Rosji prawem jest córką Karenina. Kobieta zapada na zdrowiu. Ciężko chora, słabnie coraz bardziej. Obawiając się rychłej śmierci, prosi męża o wybaczenie. Doprowadza nawet do pozornego pogodzenia się obu mężczyzn. Tymczasem Kitty, jeszcze niedawno opłakująca nieszczęśliwą miłość do Wrońskiego, powoli zaczyna sobie uświadamiać, że jest zadurzona w Kostii. Lewin decyduje się po raz drugi prosić księżniczkę o rękę i tym razem zostaje przyjęty.
Odcinek 3: Po ciężkiej chorobie Anna powoli wraca do zdrowia. Karenin wybacza żonie zdradę, próbuje załagodzić małżeński kryzys. Pragnie, by wszystko było jak dawniej. Ich związek rozpadł się jednak trwale, Anna nie zamierza zaczynać od nowa życia u boku niekochanego męża. Gdy tylko staje na nogi, podejmuje stanowczą decyzję o rozstaniu, choć nie przychodzi jej to łatwo. Za cenę miłości do najdroższego jej sercu mężczyzny musi wyrzec się syna. Zdaje sobie sprawę, że być może już nigdy go nie zobaczy. Anna ucieka do Wrońskiego, zabierając córkę. Nie bacząc na konwenanse i opinię środowiska, kochankowie postanawiają być razem. Póki jednak Karenin nie da rozwodu żonie, nie mogą pokazywać się w towarzystwie. Jest im bardzo ciężko, Anna zaczyna mieć wyrzuty sumienia. Związek zbudowany na cudzej krzywdzie przygnębia ją. Tymczasem Kitty i Kostia pobierają się. Młoda para osiada na wsi w majątku Lewina.
Odcinek 4:: Kitty i Kostia żyją szczęśliwie na wsi w majątku Lewina. Oczekują potomka. Wkrótce na świat przychodzi ich pierworodny syn. Wygląda na to, że spokój odnalazła nareszcie także Anna. W wiejskiej posiadłości Wrońskiego, wśród przyrody, pięknie utrzymanych ogrodów zaznała w końcu szczęścia i miłości. Radość obojgu daje maleńka córka. Anna nie może jednak poślubić ukochanego, mąż nadal nie chce wyrazić zgody na rozwód. Próbuje się wstawić za siostrę brat, ale Karenin pozostaje niewzruszony. Przygnębiona Anna popada w depresję, co prowadzi do chorobliwej zazdrości o kochanka. Gdy Wroński bywa w towarzystwie bez niej, ona zaczyna być niepewna jego miłości. Straciła już męża i syna, obawia się, że teraz może stracić ukochanego mężczyznę, dla którego poświęciła całe swoje życie. Nikt nawet się nie spodziewa, że romans Anny i Aleksego zbliża się do tragicznego końca. Wroński nie widzi sensu życia bez Anny. Załamany i zrezygnowany zaciąga się na ochotnika do armii. Na dworcu kolejowym spotyka go Lewin, zamieniają kilka słów. W domu Kostia opowiada Kitty o spotkaniu. Nie potrafi ukryć wzruszenia. Jemu się powiodło w życiu, ma udanego syna, kochającą żonę.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Nagrody

schowaj

• 2001
  BAFTA (Nagroda Brytyjskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  nominacja do nagrody telewizyjnej w kategorii: najlepsze zdjęcia
  Ryszard Lenczewski
• 2000
  Nagroda Royal Television Society
  nagroda w kategorii: najlepsze zdjęcia
  Ryszard Lenczewski

Patrz także:

schowaj

• 1961
  ANNA KARENINA
  Spektakl telewizyjny / Lew Tołstoj / Adam Hanuszkiewicz