VOYAGES

• Tytuł polski: PODRÓŻE

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska, Belgia, Francja
• Rok produkcji:
  1999
• Barwny, Dźwięk: Dolby D. 3380 m, 110 min

Na Podróże składają się trzy nowele, których akcja dzieje się w Polsce, Francji i Izraelu. Film ukazuje dzieje trzech żydowskich kobiet, pochodzących z pokolenia, które przeszło przez Holocaust. Ich losy splatają się ze sobą. Trzy miejsca, trzy opowieści i czas, który nieubłaganie przemija, nie dając szans rozproszonej po świecie społeczności na odnalezienie bliskich. Osobista historia bohaterek i ich rodzin mieści się na kilku skrawkach papieru, na paru starych fotografiach. Podróże pokazują, w jaki sposób stawiają ona czoła historii i próbują przezwyciężyć spuściznę obozów koncentracyjnych. W każdej opowieści pojawia się pauza w rozwoju wydarzeń, która przerywa poszukiwania przeszłości i powoduje, że w szarą codzienność wplątują się wspomnienia. Podróże koncentrują się na pamięci, więzach rodzinnych, ukazują współistnienie przeszłości z teraźniejszością. Przypominają o utracie - utracie ludzi, języka, miejsca, tożsamości i wolności - i pokazują, jak szybko świat zmierza w nowym kierunku. Naturalna gra nieprofesjonalnych aktorów, sprawia, że film odbiera się jak dokument. Wszelkie fabularyzowanie, reżyserowanie sytuacji i opowieści wydało się Emmanuelowi Finkielowi nie tylko zbędne, ale i niestosowne. Stąd może oszczędność języka. Wszystko zdeterminowała waga tematu. Jednak nie martyrologia narodu żydowskiego jest tematem tego filmu, to raczej poboczny wątek. To nie jest utwór wspominający miliony umarłych, lecz film o żyjących, film o uczuciach i spotkaniach. Trzy opowieści i podróże trzech bohaterek to świadectwa poszukiwania żywych relacji międzyludzkich i prawdziwych emocji. To film o starszych ludziach, którzy chcieliby żyć nie tylko wspomnieniami, lecz którzy wierzą w moc miłości i więzi rodzinnych. Spokojny i pozbawiony okrucieństwa obraz ludzi, którzy mimo tragicznej przeszłości, nie tracą nadziei. (na podstawie materiałów dystrybutora)

Riwka, w kilkadziesiąt lat po wojnie, postanawia zobaczyć miejsce, gdzie zginęła jej rodzina. Namawia męża na wycieczkę do Polski, śladami ofiar Holocaustu. Razem z grupą Żydów odwiedzają Warszawę, cmentarz żydowski, patrzą na tereny, gdzie kiedyś było getto. Najważniejszym momentem wycieczki jest dawny obóz koncentracyjny w Oświęcimiu. Po drodze psuje się autokar. Uwięzieni w samochodzie ludzie rozmawiają, żartują, kłócą się. Powracają wspomnienia. Kilku z nich nie umie oddzielić tego, co widzi za oknami autokaru od tego, co podsuwa im pamięć. Żarty mieszają się z gniewem, plotki z prawdą. Każdy na swój sposób przeżywa tę podróż. Riwka rozlicza się z całym życiem. Wspomina dzieciństwo, krewnych i rodziców. Lata spędzone po wojnie w Paryżu. Odtrąca męża, który nie potrafi zrozumieć, dlaczego ta wyprawa jest dla niej tak ważna. Czyżby całe życie spędziła z obcym, nieczułym człowiekiem. Nieprzewidziany postój sprawia, że rosną emocje... Po powrocie, w klubie wszyscy ze spokojem, słuchając piosenki śpiewanej w jidisz, obejrzą film nakręcony w Polsce.
Regina mieszka w Paryżu. Ona też pochodzi ze wschodu Europy, ją także dotknął koszmar Holocaustu. Pewnego dnia odbiera telefon. Mężczyzna w podeszłym wieku twierdzi, że jest jej ojcem. Zapowiada swój przyjazd. W twarzy staruszka Regina szuka rysów, których nauczyła się na pamięć wpatrując się w jedyną zachowaną fotografię. Bardzo chce uwierzyć, że przybysz z Wilna jest cudownie ocalałym ojcem. Dowody, które przedstawia mężczyzna, są jednak niepewne, a wspomnienia zatarte. Oboje boją się decyzji, którą trzeba podjąć.
Vera ma 85 lat i zaczyna nowe życie. Razem z grupą rosyjskich emigrantów przyjeżdża do Izraela. Dostaje nowy paszport i nowe obywatelstwo. Nie ma nic do stracenia. W Moskwie nikt już na nią nie czeka. Chce odnaleźć jedyną krewną, jaka jej pozostała, daleką kuzynkę, która mieszka w Tel Awiwie. Z uporem, w dokuczliwym upale przemierza ruchliwe ulice miasta. Niewiele osób mówi w jidisz, a ona nie zna hebrajskiego. Prawdziwą pociechą jest dla niej widok morza. Wreszcie odnajduje kuzynkę w domu seniorów, otoczoną takimi jak ona rozbitkami z Holocaustu, którzy nareszcie znaleźli spokojną przystań. Razem wspominają, tańczą i śpiewają w rytm melodii zapamiętanych przed laty. Vera musi sama zbudować swoją przyszłość. Gdy wędruje z powrotem do hotelu, pyta o drogę napotkaną w autobusie kobietę. Jest nią Riwka. (streszczenie pochodzi z serwisu: artinfo.pap.com.pl)

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Nagrody

schowaj

• 1999
  Cannes (MFF)-nagroda jury młodzieżowego
• 2000
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  w kategorii: najlepszy debiut fabularny
• 2000
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  w kategorii: najlepszy montaż
  Emmanuelle Castro
• 1999
  Jerozolima (Jerusalem Film Festival)-Nagroda burmistrza Jerozolimy

VOYAGES w internecie

• Oficjalna strona filmu