CHCIAŁBYM SIĘ ZGUBIĆ...

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1979
• Premiera:
  1979. 10. 08
• Gatunek:
  Film psychologiczny, Film dla dzieci (młodzieży)
• Barwny, 2457 m, 90 min
  
  Lokacje: Jelenia Góra.

Alek ma dwanaście lat. Zawsze mieszkał w Domu Dziecka, nie pamięta nic ze swego najwcześniejszego dzieciństwa, wierzy jednak, że ma gdzieś matkę. W zeszycie w kratkę pisze do niej listy - wzruszające, pełne marzeń o dniu, kiedy go stąd zabierze. Często widzi ją oczami wyobraźni w parkowej alejce, na ławce.
Pewnego dnia do Domu Dziecka przybywa nowy chłopiec - Adaś. Z trudem adaptuje się w gronie stałych mieszkańców. Alek otacza go opieką, ale pokrywa swoje uczucia szorstkością. Którejś nocy "Nowy" usiłuje zranić się rozbitym szkłem. Alek udaremnia tę próbę, układa Adasia do snu, wraca do łazienki i spostrzega tam dziewczynę. Jest to nowa wychowawczyni, Anna. Alek za wszelką cenę chce zostać zauważony. Pewnego dnia, mimo pozornej wrogości wobec nowej wychowawczyni, zdradza jej tajemnicę listów do matki i nalega by Anna je przeczytała. Anna, sprawdziwszy kartotekę Alka, daje chłopcu do zrozumienia, że zna jego sytuację rodzinną. Wstrząśnięty chłopak rzuca się na wychowawczynię w parku, lecz w porę interweniuje dyrektor.
Adaś opuszcza Dom Dziecka, został zaadoptowany, będzie miał nowego brata. Alek czuje się osamotniony, tym bardziej że dowiaduje się o planowanym odjeździe Anny.
Alkowi nie zjawia się już matka. Widuje ją tylko w snach. Po jednym z takich snów chłopiec postanawia uciec nocą z Domu Dziecka. Idzie przed siebie parkową alejką. Zza bramy obserwuje go dyrektor. W pewnej chwili chłopiec zatrzymuje się - i wraca.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż