HISTORIA KINA W POPIELAWACH
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1998
- Premiera:1998. 11. 20
- Barwny (Kodak), 2740 m, 99 min
Lokacje: Popielawy, Będków, Czarnocin, Łęki Kościelne (dwór), Łódź (ul. Wróblewskiego, lecznica weterynaryjna przy ul. Kopernika, fabryka Scheiblera przy ul. Tymienieckiego).
"Nie poddaję się oczekiwaniom widzów. Tym, co kontroluje moją pracę, jest wewnętrzne przekonanie o słuszności, uczciwości i serdeczności tego, co robię. Jeśli to się zrymuje z oczekiwaniami widzów, proszę uprzejmie. Jeżeli się nie zrymuje - przepraszam. Na zapotrzebowanie społeczne niech odpowiadają moi zdolniejsi koledzy. W każdym filmie zabiegam, żeby odkrywać dla siebie coś nowego. Nie chcę powtarzać światów, które już wykreowałem. Nie sądzę, żebym stał w miejscu. Widzom mogę powiedzieć tyle: przyjdźcie na ten film, a zobaczycie, jak wiele zdarzyło się ostatnio" - deklarował w jednym z wywiadów Jan Jakub Kolski. To słowa niezwykłe w czasach dominacji filmowej komercji i podporządkowania X Muzy dogmatowi zysku. Przypominające, że prawdziwa sztuka jest w swej istocie elitarna. Dąży nie do schlebiania masowym gustom (to domena, demokratycznej z natury, rozrywki), lecz odkrywania nieznanych obszarów piękna, poszerzania granic ludzkiej wyobraźni i wrażliwości. Często też staje się widzialnym świadectwem poszukiwania przez artystę własnego miejsca w rzeczywistości, budowania przezeń oryginalnej wizji świata.
Dotychczasowy dorobek twórczy Jana Jakuba Kolskiego dobitnie potwierdza tę regułę. Kolejne filmy reżysera, od debiutanckiego "Pogrzebu kartofla", aż po "Historię kina w Popielawach" dowodzą z jednej strony przywiązania do pewnych motywów i pejzaży, z drugiej zaś pokazują duchowy rozwój ich twórcy, jego zmagania z własnymi obsesjami i kompleksami. Fabuła "Historii kina w Popielawach" rozgrywa się również w scenerii znanej z wcześniejszych obrazów Kolskiego (malownicze pola, dalekie horyzonty, wiejskie chałupy) i wśród "znajomych" typów ludzkich (nieudaczni, ułomni, wewnętrznie niespełnieni mężczyźni; kobiety cierpiące z powodu nieszczęśliwej miłości). Krąży też wokół bliskich reżyserowi tematów: czasu, przeznaczenia, bólu, miłości. "Historia..." stanowi jednak również zamknięcie pewnego etapu twórczych poszukiwań Kolskiego. "Jest ostatnim z serii filmów, w których dokonywałem osobistych rozliczeń ze światem" - jak mówił w jednym z wywiadów. To z jednej strony zwiastun rozluźnienia więzów z wypracowaną przez lata estetyką, z drugiej zaś utwór bardzo osobisty, nawiązujący do rzeczywistych dziejów przodków artysty. "W mojej prywatnej historii rodzinnej cztery pokolenia zapisywały kartę pod nazwą "film", prawie od początku, odkąd kino istnieje. Prababka na początku wieku miała jedno z pierwszych kin w Łodzi "Teatre Optique Parisien", dziadek był producentem filmowym, przedstawicielem firm Fox, Metro Goldwyn Meyer, Paramount. Ojciec - montażysta filmowy, siostra - montażystka, ja - też filmowiec. Ale nie znalazłem dość odwagi czy nieskromności, żeby opowiadać wprost tę historię. Ukryłem więc moich antenatów za postaciami filmowymi" - zwierzał się swego czasu reżyser.
Narratorem tytułowej "historii" jest dziesięcioletni Staszek Szewczyk, wychowany wprawdzie w mieście, lecz uczący się w wiejskiej szkole w Popielawach, skąd pochodzą jego dziadkowie. W pamiętniku, który pisze, bardzo wiele miejsca zajmuje zasłyszana historia barwnego, głośnego w okolicy, kowalskiego rodu Andryszków. Zaczyna się ona od Józefa Andryszka, zwanego Pierwszym. W XIX wieku zbudował on kinomaszynę, zanim jeszcze to samo uczynili na Zachodzie bracia Lumiere. Poprzez następne pokolenia saga rodzinna dochodzi do lat sześćdziesiątych XX wieku, czyli losów Józefa Andryszka Szóstego, zwanego Szustkiem, który marzy o odtworzeniu wynalazku swego przodka. Stanowczo sprzeciwia się temu jego ojciec, uważając, że kinomaszyna była przez lata przekleństwem rodu. W ten sposób pod ręką Kolskiego fascynująca historia rodzinna splata się nierozerwalnie z rozważaniami o fenomenie kina. [PAT]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Współpraca reżyserskaDaniel Wiktor
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Współpraca operatorska
- Laboratorium
- Scenografia
- Współpraca scenograficzna
- Dekoracja wnętrz
- Kostiumy
- Współpraca kostiumograficzna
- Muzyka
- Dyrygent
- Konsultacja muzyczna
- Realizacja nagrańnagrań dokonano w studiu Łódzkiego Centrum Filmowego
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowa
- Imitator dźwięku
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Charakteryzacja
- Konsultacjakaskaderska
- Efekty pirotechniczne
- Efekty specjalneefekty wizualne, kinematografkomputerowe
- Opracowanie graficzneczołówkanapisy
- Fotosy
- TransportEugeniusz Steć
- Kierownictwo produkcji
- Współpraca produkcyjnaw napisach imię: Janusz
- Producent
- Produkcja wykonawcza
- Produkcja
- Współfinansowanie
- Obsada aktorskaJózef Andryszek VJózef Andryszek IChanutka VSzustekTomasz KrysiakStaszekWujo JanekKulawikChanutka IJagodadziedziczkadziedzicAnna Biernackababcia Staszkadziadek Staszkaprofesorasystent profesoramatka Andryszka Ifornalkierowca NyskimajsterPiotr Kowalik6-letni Józiofotograf weselnypielęgniarka w szpitalupielęgniarka w lazareciepomocnik kowalapowstaniecoficerlekarzchłopchłopEwa PargiełanauczycielkaWiesław Kotojciec Andryszka Ijeździec rosyjski w okresie Powstania Styczniowego podążający za wozem Hanutki I i Józefa Andryszka I; nie występuje w napisach
Variapokaż
Nagrodyschowaj
- 1998Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Brązowe Grono
- 1998Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Wielka Nagroda "Złote Lwy"
- 1998Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za główną rolę męską
- 1998Gdynia (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda Kin Studyjnych
- 1998Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP)-w kategorii filmu fabularnego
za konsekwencję w kreowaniu własnej poetyckiej rzeczywistości, za artyzm w sposobie przeżywania przeszłości, tradycji, za refleksyjny i ciepły stosunek do świata - 1999Słupca k. Konina (Przegląd Filmowy "Prowincjonalia")-nagroda aktorska
przyznawana przez publiczność - 1999Słupca k. Konina (Przegląd Filmowy "Prowincjonalia")-Złoty Jańcio (nagroda główna)
nagroda organizatorów - 1999Złota Kaczka (przyznawana przez pismo "Film")
w kategorii: najlepszy film polski; za rok 1998; przyznana 26.04.1999 - 1999
- 1999
- 1999
- 1999Orzeł (Polska Nagroda Filmowa)-Nagroda w kategorii: Najlepszy montaż
za rok 1998; nagroda przyznana pośmiertnie - 1999
- 1999
- 1999
- 1999
- 1999
- 1999
- 1999Tarnów (Tarnowska Nagroda Filmowa)-Nagroda Specjalna "Srebrna Statuetka Leliwity"
- 1999Rosja (MFF "Złoty Rycerz")-Srebrny Rycerz
festiwal odbył się w Moskwie - 1999Triest (Międzynarodowy Festiwal Filmowy)-Nagroda Główna
- 1999Genewa (Międzynarodowe Spotkanie Kina i Telewizji-Kino Pełnoekranowe)-Grand Prix