HALLO SZPICBRÓDKA CZYLI OSTATNI WYSTĘP KRÓLA KASIARZY

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1978
• Premiera:
  1978. 10. 16
• Gatunek:
  Komedia, Film muzyczny
• Barwny (Eastmancolor), 2615 m, 94 min
  
  Lokacje: Warszawa (teatr "Syrena" przy ul. Litewskiej, dworzec PKP Warszawa Główna, ul. Brzozowa).

"Życzliwie trzeba powitać pierwszą od bardzo wielu lat naprawdę udaną polską komedię muzyczną. Ma ona wdzięk, który doskonale wynagradza brak jakichkolwiek innych ambicji niż czysta rozrywka. Teatrzyk "Czerwony Młyn" i historia miłości kasiarza Szpicbródki alias inżyniera Freda Kampinosa do pięknej szansonistki ma nas bawić, a przy okazji posłużyć do prezentacji piosenek i rewiowych numerów w wykonaniu popularnych aktorów. Autorzy "Hallo, Szpicbródka" dobrze i fachowo wykonali błahe, ale niełatwe zadanie" - pisał po premierze utworu Janusza Rzeszewskiego i Mieczysława Jahody jeden z recenzentów. Nie byłoby jednak sukcesu "Szpicbródki" bez świetnie skonstruowanego scenariusza pióra Ludwika Starskiego, przed wojną związanego z kabaretami "Qui pro Quo" i "Czerwony Kot", oraz udziału wielu znakomitości aktorskich, które udało się zaangażować do filmu. Zapadające w pamięć, pełne farsowego wigoru kreacje stworzyli zwłaszcza Piotr Fronczewski i Gabriela Kownacka. Nie zawiedli także: Irena Kwiatkowska (brawurowa scena taneczno- wokalna, której tematem są "nogi roztańczone"), Jan Kobuszewski jako pechowy tajniak Mańkowski oraz Włodzimierz Kwaskowski, odtwarzający postać żydowskiego krawca Salomonowicza. I mimo że film Rzeszewskiego i Jahody roi się od zapożyczeń i świadomych aluzji, po dwudziestu latach od premiery ogląda się go wciąż z przyjemnością.

Teatrzyk rewiowy "Czerwony Młyn" przeżywa kryzys, właściciel nie ma pieniędzy na wypłacenie pensji pracownikom. Kiedy komornik wręcza dyrektorowi nakaz zajęcia majątku teatralnego, niespodziewanie pojawia się elegancki dżentelmen inżynier Fred Kampinos i proponuje swoją pomoc. I tak tajemniczy nieznajomy zostaje współwłaścicielem "Czerwonego Młyna". Jego pierwszym posunięciem jest rozpoczęcie remontu. Szczególnie interesują go piwnice, gdyż naprzeciwko teatru znajduje się bank, do którego Kampinos chce przeprowadzić podkop. Aby nic nie wyszło na jaw, Fred przygotowuje wystawną premierę. W tym celu chce bliżej poznać aktorów i personel. W oko wpada mu jedna z tancerek - Anita. Dziewczynę napastuje jej były partner Borys, Fred staje więc w jej obronie, co zjednuje mu sympatię Anity, ale z Borysa czyni wroga. Tymczasem dyrektor teatru oznajmia Fredowi, że libretto nowej rewii osnute zostanie wokół perypetii słynnego warszawskiego kasiarza Szpicbródki. Nikt jednak nie zauważa konsternacji Kampinosa. Trwają przygotowania do skoku i do premiery. Freda zaczyna fascynować teatr, próbuje nawet śpiewać i tańczyć, co spotyka się z aplauzem artystów i personelu. Szybko jednak kończą się pieniądze i Kampinos spotyka się z finansującym całe przedsięwzięcie Maksem prosząc go o pieniądze dla rewii. Maks nie zgadza się, a dodatkowo żąda, by skoku na bank dokonać w najbliższą sobotę, podczas premiery. Fred za wszelką cenę chce przełożyć napad, ale wie, co mu grozi za niewykonanie zadania. Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że Borys - były narzeczony Anity - dowiedziawszy się, że Kampinos i Szpicbródka to ta sama osoba, donosi o tym natychmiast tajniakowi Mańkowskiemu.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Varia

pokaż

Nagrody

schowaj

• 1978
  Gdańsk (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda za dźwięk
  nazwa nagrody "Srebrna Plakietka"
  Nikodem Wołk-Łaniewski
• 1979
  Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-"Gwiazda Filmowego Sezonu"
  Gabriela Kownacka
• 1980
  Fotel Widza (nagroda ZRF)-dla filmu polskiego mającego największą frekwencję w pierwszym roku eksploatacji
  przyznany podczas Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku