LEGENDA TATR

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska
• Rok produkcji:
  1994
• Premiera:
  1995. 01. 30
• Barwny, 106 min
  
  Lokacje: Zakopane, Tatry (Dolina Chochołowska), Niedzica (zamek).
  
  W czołówce filmu określenie: Scenariusz na podstawie prozy Kazimierza Przerwy-Tetmajera.

Rok 1994. Do Zakopanego przyjeżdża Andrzej, ceper z nizin. Dorożką udaje się do doliny Strążyskiej. Z Groty Śpiących Rycerzy pod Giewontem widać jaskrawe światło. Dorożkarz wyjaśnia mu, że to kowal Fatla podkuwa co 10 lat konia. Andrzej wdrapuje się na szczyt i spada ze stromej ściany. Rannym opiekuje się Fatla. Potyczka zbójników w lesie, podczas której ranny zostaje Zwyrtała. Zbójnicy przy ognisku modlą się o zbójecką pomyślność. Nad rannym Zwyrtałą pojawiają się Anioł i Diabeł, by zabrać jego duszę. Anioł przepędza Diabła. Na prośbę Zwyrtały darowuje mu jeszcze trochę życia, by mógł zapolować na niedźwiedzia. Andrzej budzi się zdrowy w szałasie kowala. Chce iśc do Groty Śpiących Rycerzy. Fatla mówi, że jeszcze nie czas. W górach Andrzej spotyka grającego na skrzypkach Jasia Mosiężnego i Marysię, Jasiek wyznaje jej miłość, ale dziewczyna go odtrąca. Ślubowała, że nigdy nie wyjdzie za mąż. "Kochałam jednego, który mnie nie chciał . . . " Rosiczka grabi na łące siano. Zjawia się młody zakonnik. Pyta ją, w co wierzy i opowiada o Bogu. Karze wyrzec się zmysłowych uciech. Fatla poddaje Andrzeja zmysłowej próbie. Musi on nanieść wody z potoku, narąbać drew i nagi wskoczyć zimą do strumienia. Próba wypada pomyślnie. Fatla uczy Andrzeja kłusownictwa i gwary góralskiej. Jasiek, zdesperowany oporem Marysi, strąca ze szczytów głazy i wycina drzewa, jakby mocował się ze złymi duchami. Umiera przywalony drzewem. Zamarzającą w górach Marysię wzywa do siebie Matka Boska Ludźmierska. Zwyrtała spotyka niedźwiedzia. Gdy mierzy do niego, z boku padają strzały. Zdezorientowanego górala dopada leśniczy i prowadzi do sądu w Lewoczy oskarżając o zabicie . . . kozła. W karczmie zjawiają się zbójnicy i wywołują z niej Franka. Herszt Nowobilski proponuje mu wyprawę na Węgry "po złoto albo po śmierć". Franek zgadza się. Jego siostra Zosia próbuje go odwieść od tego zamiaru. Bez skutku. Dzieci biednego Mudronia są głodne. Po mszy wójt ogłasza ostatnią wolę zmarłego rymarza: za wyrzeźbienie w drewnie św. Antoniego ofiarowuje krowę. Inni dorzucają barana, mąkę, złote dukaty . . . Mudroń podejmuje się zadania i rzeźbi w lipowym klocu. Do wsi wraca uniewinniony Zwyrtała. Przysięga zemstę leśniczemu. Zastawia na niego wnyki i przywiązuje go do drzewa. Mudroń idzie do wójta po pieniądze na farby. Za parę groszy kupuje dzieciom cukierki. Zosia znów namawia Franka, by porzucił zbójników. Prowadzi go do kościoła, gdzie Franek ślubuje przed Bogiem, że odstąpi zbójników. Za tę zdradę musi jednak ponieść karę przewidzianą prawem zbójnickim. Ludzie ze wsi przychodzą obejrzeć rzeźbę. Jest bardzo toporna. Śmieją się z Mudronia, wójt domaga sie zwrotu pieniędzy. Nieszczęśliwy Mudroń umiera. Rzeźba przybiera jego twarz. Wydany żandarmom Nowobilski trafia do więzienia. Zamknięty w celi z wyrokiem 20 lat, wyłamuje kraty i wyskakuje zamieniony w ptaka. Umierający Zwyrtała żegna się z górami. Św. Piotr prosi go, by zagrał na skrzypcach Panu Bogu. Muzyka tak się podoba w niebie, że wszyscy grają tam i tańczą na góralską nutę. Kowal Fatla i Andrzej słyszą Zwyrtałową muzykę z niebios. W Grocie Śpiących Rycerzy podkuwają konia. Kowal żegna Andrzeja. Znów jest rok 1994. Andrzej jedzie dorożką na dworzec w Zakopanem. Koń gubi podkowę.

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Pierwowzory

schowaj

Varia

pokaż