TROIS COULEURS. BLEU

• Tytuł polski: TRZY KOLORY. NIEBIESKI

• Film fabularny
• Produkcja:
  Polska, Francja, Szwajcaria
• Rok produkcji:
  1993
• Premiera:
  1993. 10. 01
• Gatunek:
  Film psychologiczny
• Barwny, 94 min

Młoda kobieta, Julie, traci w wypadku samochodowym męża i jedyną córkę. Mąż był wybitnym kompozytorem, pracował przed śmiercią nad utworem muzycznym, który miał być wykonywany w czasie wielkiego, europejskiego święta jednocześnie w 12 europejskich stolicach. Pogrążona w rozpaczy Julie odrzuca wszystko, co ma związek z dotychczasowym życiem, zostawia luksusowy dom na wsi i przenosi się do mieszkania w Paryżu, nie podając jednak nikomu nowego adresu. Z pozostawionych w dawnym domu rzeczy zabiera tylko sznur niebieskich szklanych kulek, które wisiały w pokoju córki. Poza jedną nocą spędzoną z zakochanym w niej współpracownikiem męża Olivierem, zresztą łudząco do niego podobnym, nie widuje nikogo. Z obowiązku odwiedza swą sklerotyczną matkę, która już jej właściwie nie poznaje. Podczas jednej z takich wizyt Julie oznajmia matce: "Będę teraz robić to, co chcę: nic. Nie chcę wspomnień, rzeczy, przyjaźni, miłości ani przywiązania. To wszystko pułapka".
Zgodnie z tą deklaracją Julie żyje z dnia na dzień: chodzi do kawiarni, pływa w basenie, zawiera znajomość z nową sąsiadką - osobą lekkich obyczajów, ale stara się w nic nie angażować, o niczym nie pamiętać, jakby w nadziei, że radykalnym zerwaniem z przeszłością zagłuszy tkwiący w niej ból po stracie najbliższych.
I nagle pewnego dnia dowiaduje się, że nie była jedyną kobietą w życiu swego męża. Miał on przyjaciółkę, którą kochał i która oczekuje teraz jego dziecka. Julie spotyka się z nią i przekazuje jej dom, którego pełnomocnik nie zdążył jeszcze sprzedać. Postanawia też przerwać swoją pustą egzystencję.

Pomysł filmu zrodził się wkrótce po zakończeniu prac nad "Dekalogiem", a tytułowe trzy kolory nawiązują do barw francuskiej flagi i haseł Wielkiej Rewolucji Francuskiej: Wolność, Równość, Braterstwo. Julie próbuje bowiem uwolnić się od cierpienia, od wspomnień, znaleźć rację bytu w pustce, którą wybrała, zbudować sobie nową rzeczywistość, niezależną od przymusów, hierarchii wartości, nawet uczuć. Bohaterka porusza się po otaczającej ją rzeczywistości zastanawiając się, jak może w ogóle żyć po tym, co jej się przydarzyło. Stopniowo odkrywa jednak, że z tym żyją wszyscy: nawet jeśli nie przeżyli katastrofy, odczuwają jakiś dojmujący brak. Zapełniają tę pustkę religią, sztuką, seksem. Ale ona nadal istnieje. Więzią, która łączy nas z życiem okazuje się u Kieślowskiego miłość.
"Niebieski" okazał się filmowym wydarzeniem. Obsypano go nagrodami na festiwalu w Wenecji: Złoty Lew dla najlepszego filmu, nagroda dla najlepszej aktorki i za zdjęcia. Otrzymał ponadto trzy Cezary (dla najlepszej aktorki, za dźwięk i montaż). Krytycy zgodnie podkreślali niezwykłą urodę filmu, bardzo malarskiego, nastrojowego, którego piękno - jak pisano - było chwilami aż nazbyt intensywne. Wiele pochwał zebrała również występująca w głównej roli Juliette Binoche, jedna z najpopularniejszych i najciekawszych francuskich aktorek. [PAT]

Ekipa

pełna | skrócona | schowaj

Varia

pokaż

Nagrody

schowaj

• 1993
  Wenecja (MFF)-Złoty Lew
• 1993
  Wenecja (MFF)-nagroda za zdjęcia
  Sławomir Idziak
• 1993
  Wenecja (MFF)-nagroda OCIC (Katolickie Biuro Filmowe)
• 1993
  Los Angeles (Stowarzyszenie Krytyków Filmowych)
  w kategorii: muzyka
  Zbigniew Preisner
• 1993
  Złota Kaczka (przyznawana przez pismo "Film")
  nagroda specjalna; przyznana w 1994
  Krzysztof Kieślowski
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  nominacja w kategorii: najlepszy film
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  nominacja w kategorii: reżyseria
  Krzysztof Kieślowski
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  nominacja w kategorii: debiut w roli kobiecej
  Florence Pernel
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  nominacja w kategorii: zdjęcia
  Sławomir Idziak
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  nominacja w kategorii: scenariusz
  Krzysztof Piesiewicz
  Krzysztof Kieślowski
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  nominacja w kategorii: muzyka
  Zbigniew Preisner
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  w kategorii: montaż
  Jacques Witta
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  w kategorii: dźwięk
  Jean-Claude Laureux
  William Flageollet
• 1994
  Cezar (Nagroda Francuskiej Akademii Sztuki Filmowej)
  w kategorii: pierwszoplanowa rola kobieca
  Juliette Binoche
• 1994
  Tarnów (Tarnowska Nagroda Filmowa)-Nagroda Specjalna Jury Młodzieżowego
  Zbigniew Preisner
• 1994
  Tarnów (Tarnowska Nagroda Filmowa)-Nagroda Publiczności
• 1999
  Koniec wieku - ankieta "Polityki"
  6 miejsce wspólnie z pozostałymi częściami trylogii w ankiecie "Najciekawsze filmy polskie XX wieku"

Patrz także:

schowaj

• 1993
  TROIS COULEURS. BLANC
  Film fabularny / Krzysztof Kieślowski
• 1994
  TROIS COULEURS. ROUGE
  Film fabularny / Krzysztof Kieślowski