BYLIŚMY PIERWSI. POZNAŃ '56
- Film dokumentalny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:2016
- Barwny, 43 min
Film o chłopakach z poznańskich ulic pragnących wolności, którzy dziś mają już około osiemdziesiątki. Z bronią w ręku
walczyli z systemem komunistycznej władzy, gdy związkowcy z zakładów "Cegielskiego" i innych, domagający się
jedynie spełnienia postulatów, dotyczących standardów pracy i płacy, wycofali się do domów. Wydarzenia poznańskie
opowiedziane przez różne grupy uczestników, przez byłych związkowców z kilku zakładów, przez grupę bojowników
dowodzonych przez Janusza Kulasa ps. Edi Polo, przez chłopaków z rogów poznańskich ulic, byłych rockandrollowców,
jazzmenów z kręgu Komedy związanego z Poznaniem, studentów, bikiniarzy i innych. Wszyscy oni walczyli przeciw
systemowi i przeciw radzieckiej dominacji.
W filmie wystąpią też młodzi ludzie z poznańskich szkół, potomkowie uczestników czerwcowej rewolty, dla których
tamte wydarzenia są czymś bardzo ważnym i inspirującym.
Pierwszy w PRL - u strajk generalny i demonstracje uliczne zostały krwawo stłumione przez wojsko i milicję, a samo
wydarzenie propaganda PRL - u określiła jako wypadki czerwcowe lub wręcz przemilczała. Obecnie Czerwiec ’56 bywa
określany jako poznański bunt, rewolta, powstanie poznańskie.
Strajk wybuchł o godz. 6:30, 28 czerwca 1956 roku w tak zwany czarny czwartek w Zakładach Przemysłu Metalowego
H. Cegielski Poznań, które wówczas nosiły nazwę Zakłady im. Józefa Stalina. Strajk przerodził się w spontaniczny
protest przeciw władzy. Został stłumiony przez liczące ponad 10 tys. żołnierzy oddziały Wojska Polskiego pod
dowództwem wywodzącego się z Armii Czerwonej generała Stanisława Popławskiego. Po pacyfikacji - jak się wyraził
- zbuntowanego miasta, chwalił się on wykorzystaniem w Poznaniu swoich doświadczeń ze Stalingradu.
W czerwcu 1956 roku przeciwko demonstrantom użyto broni palnej. W pacyfikacji Poznania uczestniczyło 360 czołgów.
W wyniku walk ulicznych obrażeń doznało 800 osób, zginęło 58. Poznański Czerwiec stał się początkiem gomułkowskiej
odwilży, która nastąpiła w październiku 1956 roku, a też w pewnym sensie zaczynem do powstania przeciwko
komunistycznej władzy na Węgrzech.
O poznańskim powstaniu opowiedzą też kobiety, które czynnie brały udział w wydarzeniach, przypadkowi uczestnicy
zajść, przechodnie, świeżo upieczeni maturzyści, rodziny ofiar, m.in. 13 - letniego Romka Strzałkowskiego, najmłodszej
śmiertelnej ofiary walk ulicznych, wśród siedemnastu nieletnich. Romek wyszedł z domu po zakupy. Gdy natknął się
na demonstrujący tłum, przyłączył się z transparentem "Żądamy nauki religii w szkole". Na ul. Kochanowskiego z okien
budynku bezpieki w kierunku tłumu padły strzały. Romek pod gradem kul podniósł sztandar, co wywołało entuzjazm
demonstrantów. Został zastrzelony. Dziś istnieje kilka interpretacji świadków tego wydarzenia. Sprawców do dziś
nie ukarano. Strzałkowski stał się symbolem i bohaterem licznych utworów literackich. [TVP]
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Scenariusz
- Lektornie występuje w napisach
- Zdjęcia
- Opracowanie muzyczne
- Dźwięk
- Montaż
- Kierownictwo produkcji
- Producent
- Produkcja
Nagrodyschowaj
- 2017Kielce (Festiwal Form Dokumentalnych "Nurt")-Wyróżnienie Komisji Artystycznej
uzasadnienie jury: "Rzetelna kronika poznańskiego Czerwca 56 we wspomnieniach ówczesnych uczestników i świadków- odsłania nieznane fragmenty wydarzeń." - 2017Radom (Festiwalu Filmów "Czerwiec 76")-Grand Prix