ZOFIA
- Film fabularny
- Produkcja:Polska
- Rok produkcji:1976
- Premiera:1976. 11. 28
- Gatunek:Film psychologiczny
- Barwny, 2474 m, 86 min
Zofia jest pensjonariuszką domu opieki społecznej. Swoją obecność tam traktuje tymczasowo, żyje "obok" zbiorowej społeczności domu starców. Różnymi sposobami stara się uciułać parę groszy - ukradkiem zbiera i sprzedaje butelki, szuka szczęścia grając w totalizatora sportowego. W pewien deszczowy wieczór Zofia przechodzi przypadkowo obok planu kręconego filmu. Zwraca na siebie uwagę reżysera, który usiłuje wykorzystać autentyzm jej postaci w filmowym epizodzie. Wielokrotnie powtarzane ujęcia nie dają spodziewanych efektów. Zofia odchodzi zdenerwowana i zapłakana. Władysław, starszy, samotny człowiek pracujący w ekipie filmowej, na próżno stara się ją pocieszyć.
O jej następnym zajęciu znów decyduje przypadek. Zaczyna pozować studentom w pracowni rzeźby ASP. Zmęczona pracą wraca codziennie do swego pokoju; nie uczestniczy w imprezach organizowanych w domu starców i nadal żyje w izolacji.
Władysław po wielu próbach nawiązania kontaktu z Zofią dociera wreszcie do jej pokoju i wręcza jej honorarium za grę w filmie. W trakcie rozmowy proponuje Zofii wspólne spędzenie świąt Bożego Narodzenia. Zofia odmawia. Ma inne plany. Na święta jedzie do córki i zięcia, gdzie w ich nowym mieszkaniu zamierza osiąść już na stałe. Wiezie ze sobą liczne prezenty. Córka wita matkę zakłopotana. Jej przyjazd zmusza młodych do urządzenia tradycyjnych świąt. Podczas nieobecności dzieci Zofia zabiera się do sprzątania. W pokoju zięcia, który przygotowuje doktorat, porządkuje książki, bezwiednie niwecząc przy tym wielomiesięczne prace przygotowawcze. Pomimo, że nie dochodzi do awantury, a w wannie pływa wigilijny karp - rodzinnego święta nie będzie. Zofia po cichu opuszcza mieszkanie. Wigilijny wieczór spędza w dworcowej restauracji w towarzystwie kelnera i cygańskiej orkiestry. Oni też odprowadzają bohaterkę filmu do pociągu, którym odjeżdża rozdając przygodnym podróżnym wiezione dla dzieci prezenty i wyrzucając resztę za okno.
Ekipa
pełna
|
skrócona
|
schowaj
- Reżyseria
- Reżyser II
- Współpraca reżyserska
- Scenariusz
- Zdjęcia
- Operator kamery
- Współpraca operatorska
- Scenografia
- Scenograf II
- Współpraca scenograficzna
- Dekoracja wnętrz
- Atelier
- Kostiumy
- Współpraca kostiumograficzna
- Konsultacja muzyczna
- Dźwięk
- Współpraca dźwiękowa
- Imitator dźwięku
- Montaż
- Współpraca montażowa
- Charakteryzacja
- Współpraca charakteryzatorska
- Kierownictwo produkcji
- Kierownictwo produkcji II
- Współpraca produkcyjna
- Produkcja
- Obsada aktorskaZofiaWładysławcórka ZofiiRobert, zięć Zofiipensjonariuszka domu starcówreżyser filmu "Zofia"kelnerprofesor ASPdyrektor domu starcówpensjonariusz domu starcówK BromowiczJ Cichawapensjonariuszka domu starcówpijaczek w mordownipensjonariuszka domu starcówartysta występujący dla starcówkelner w mordowniA Zborowskipensjonariusz domu starców; nie występuje w napisach
Variapokaż
Nagrodyschowaj
- 1976Gdańsk (Festiwal Polskich Filmów Fabularnych)-Nagroda Dziennikarzy
- 1976Nagroda im. Andrzeja Munka (przyznawana przez PWSFTviT)
- 1977Złota Kamera (przyznawana przez pismo "Film")
w kategorii: debiut reżyserski w filmie fabularnym; przyznana za rok 1976; nazwa nagrody: Nagroda "Filmu" - 1977San Remo (MFF Autorskich)-Grand Prix
- 1977Łagów (Lubuskie Lato Filmowe)-Nagroda Koordynacyjnej Rady Artystycznej Kin Studyjnych
za podjęcie trudnego, społecznie ważnego tematu, za walory artystyczne, sprawność warsztatu, piękno zdjęć oraz kreację Ryszardy Hanin - 1977Figueira da Foz (MFF)-nagroda jury MF DKF
- 1977Samowar, Nagroda Entuzjastów Kina (przyznawana przez DKF w Świebodzinie)
przyznawana przez DKF w Świebodzinie; za rok 1976
